Doorgaan naar hoofdcontent

Foe Yong Hai

Ik heb eindelijk één van de vijf Chinese gerechten gemaakt die ik mezelf begin dit jaar heb opgelegd. Ik heb het erover in deze blogpost. En ik kan je al verklappen: na de Chinese tomatensoep, maak je ook Foe Yong Hai voortaan beter zelf! Het was een succes.

Foe Yong Hai is een soort Chinese gevulde omelet met een zoetzure tomatensaus erbij. Ik serveerde het met rijst en zoetzure sojascheuten (atjar taugé). Dat laatste is eigenlijk een Indonesisch bijgerecht, maar ik vond het hier perfect bij passen.

Meestal wordt bij de bereiding van Foe Yong Hai suiker gebruikt, maar sinds dit filmpje mijd ik het gebruik ervan zoveel mogelijk. In de omelet en de saus heb ik de suiker succesvol kunnen weglaten. Enkel in de atjar taugé zit een klein beetje rietsuiker. Maar je moet die er niet per se bij maken als je dat niet wil.

Mijn versie is een veggie basisrecept geworden, waar je ofwel kip ofwel krab aan kan toevoegen. Maar op deze manier vond ik het al compleet (en zéker genoeg). Dit is een beetje een lang recept (uitgeschreven dan, in principe duurt het maar zo’n 30-45 minuten om klaar te maken van begin tot eind), maar we pakken het aan in stapjes!


Wat heb je nodig (2 personen)?

Omelet
  • 6 eieren
  • 1 wortel
  • 1 kleine rode paprika
  • 1 dunne prei
  • 250 g champignons
  • 2 handjes sojascheuten (taugé)
  • Peper & zout
  • Olijfolie
Zoetzure tomatensaus
  • 1 rode ui
  • 1 teentje knoflook
  • 100 ml tomatenpassata (Bv. tomato frito. Dat is op zich een vrij zoete tomatenpassata, waardoor je geen extra suiker hoeft te gebruiken. Bovendien zorgt de ketchup die je ook gebruikt voor een extra zoete toets.)
  • 100 ml water
  • 2 el azijn
  • 2 el ketchup
  • 1 kl sesamolie
  • Olijfolie
Rijst
  • 125 g rijst
  • 3 dl water
Lekker erbij: atjar taugé
  • 100 g sojascheuten (taugé)
  • 1 dl water
  • ½ dl azijn
  • 1 el (riet)suiker
Ook lekker…
  • met een kipfilet in stukjes die je meebakt met de groentjes
  • met krabvlees dat je mengt onder de groentjes
  • met kroepoek erbij
Wat moet je doen?

Atjar taugé

Wanneer je ervoor kiest om het Indonesische bijgerecht atjar taugé erbij te maken, begin je best daarmee. Hoe langer de sojascheuten kunnen marineren, hoe beter.

1. Doe het water, de azijn en de suiker in een klein pannetje, en breng het aan de kook. Doe de sojascheuten in een kom en overgiet met de kokende vloeistof. Laat het geheel afkoelen.

Zoetzure tomatensaus

Ook de saus kan je best in het begin maken. Die kan je later immers makkelijk en snel terug opwarmen wanneer de rest klaar is.

1. Pel en snipper de rode ui en het teentje knoflook en bak ze in een klein steelplannetje aan in wat olijfolie. Wanneer de ui glazig is, mag je het pannetje afblussen met de azijn. Voeg meteen daarna de tomatenpassata, het water en de ketchup toe. Laat de saus zo’n vijf minuutjes sudderen en zet er dan de mixer in. Werk de saus af met de sesamolie.

Omelet en rijst

Wanneer je de omelet en de rijst tegelijk klaar wilt hebben, loopt de bereiding van beide een beetje door mekaar. Gelukkig heb je aan de rijst niet veel werk. Je moet hem enkel een klein beetje in de gaten houden.

1. Neem een antikleefpan die de juiste grootte heeft voor een omelet voor twee personen. De mijne had een diameter van 24 cm. Daar ga je eerst de groentjes in aanstoven in wat olijfolie, en wel in deze volgorde: paprika, wortel, prei, champignons en sojascheuten. In stapjes nu…

2. Was, schil en snijd de paprika in kleine blokjes en stoof ze in wat olijfolie aan in de pan. Schil de wortel, snijd ook die in kleine blokjes en doe ze bij de paprika. Was de prei, snijd hem in ringetjes en stoof die mee aan. Snijd de champignons in schijfjes en snijd die schijfjes dan nog eens in vier. Ook die mogen bij de andere groenten. Laat alles nu nog zo’n 5 minuten stoven.

3. Doe ondertussen de rijst in een potje, giet het water erbij, zet een deksel op de pot en breng aan de kook. Wanneer het water kookt, mag je het vuur zo laag mogelijk draaien. De rijst is gaar wanneer hij al het water heeft opgenomen. Dat duurt normaal 15-18 minuten.

4. Doe de sojascheuten bij de andere groenten en laat die nog zo’n twee minuten meestoven. Breek ondertussen de eieren in een kom en roer ze goed los. Kruid ze met peper en zout. Schep alle groentjes bij de eieren, roer zodat alles goed gemengd is en stort het mengsel opnieuw in de pan. (Extra vetstof heb je trouwens niet nodig, omdat de pan nog voldoende vet bevat van de groentjes aan te stoven.) Doe dit zo snel mogelijk, zodat de eieren niet de kans krijgen om te garen door de warmte van de groenten.

5. Draai het vuur zo laag mogelijk (je wil niet dat de onderkant van de omelet verbrandt), bedek de pan met een deksel (of aluminiumfolie) en laat de Chinese omelet in zo’n 8-10 minuten garen. Ze is klaar wanneer de bovenkant relatief droog is.

Afwerking

Warm de zoetzure tomatensaus terug op. Verdeel de rijst over twee borden, snijd de Chinese omelet in puntjes en leg ze bij de rijst. Werk af met de ondertussen terug warme saus en wat atjar taugé.


Omdat ik eerst de atjar taugé was vergeten, nam ik daarna nog een foto met m’n gsm.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri