Doorgaan naar hoofdcontent

amuserouge.be



Zou ik mijn nieuwe blog dan eindelijk publiceren? Of niet? Of toch wel? Of toch niet? Misschien wel. Maar beter niet. Of ja? Of nee? Wel, JA!


Eind augustus legde ik al uit waarom ik zo hard twijfelde of ik m’n nieuwe blog al online zou zetten of niet. Ondertussen zijn mijn meer-dan-500-blogposts nog steeds niet geredirect. Ook de SEO staat nog niet op punt. En de lay-out ervan al helemaal niet. Maar weet je wat? Dat zie jij niet. Ha!

Om mijn innerlijke perfectionist geen zenuwinzinking te bezorgen, heb ik alle blogposts die nog niet nog niet ‘af’ zijn, eventjes terug in concept gezet.

De archieven van amuserouge.be gaan momenteel dus nog maar terug tot mei 2014. Dat geeft jou al zo’n dikke 100 blogposts vol leesplezier en mij wat meer tijd om rustig mijn weg ‘verder terug’ te werken naar augustus 2012.

Hoera voor halfslachtige tussenoplossingen!

Hop, nu naar amuserouge.be, jij!

Zal ik je even wegwijs maken?

Bovenaan vind je de verschillende categorieën waarin ik m’n blogposts opdeel. Wanneer je er met de cursor overgaat, verschijnen de subcategorieën. Je kan nu ook zoeken op m’n blog door rechts bovenaan een trefwoord te typen. Het archief vind je ook in de rechter zijbalk, iets verder naar beneden. De recepten worden weergeven in receptfiches met een afvinkbare (!) ingrediëntenlijst (o, hartjes voor vinkjes!). Onderaan elke blogpost staan linkjes naar drie andere blogposts uit dezelfde categorie. En je vindt er ook knoppen om al je liefde te delen op verschillende sociale media.

Wat niet is veranderd, is dat ik nog steeds heel erg blij word van commentaar. Dus brand erop los!

Wat vind je van mijn nieuwe blog? Is ‘ie niet mooi?

Reacties

  1. Oh zo mooi!
    op bloglovin' vind ik em niet direct terug... hopelijk komt daar snel verandering in zodat ik niks hoef te missen via m'n feed :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! Ik heb zelf eens geprobeerd en ik vind hem nu wel terug op Bloglovin'. Misschien duurt dat altijd een paar uurtjes of zo. :-)

      Verwijderen
  2. Héél erg mooi! Ik ga hem meteen tussen de linken op mijn blog plaatsen! Proficiat! :)))

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri