Mijn eerste kerst

Once upon a Christmas, 2010…

Ik heb al 23 keer Kerstmis meegemaakt, maar toch beleefde ik naar mijn gevoel eergisteren mijn eerste kerst. Mijn eerste mooie kerst. Ik heb er dan ook 23 keer zo hard van genoten. En daar hoefde ik niet eens mijn best voor doen. Hoe kon ik niet genieten van zo’n mooie kerst, een kerst waarvan ik dacht dat hij alleen in kerstfilms bestond?

Mijn eerste kerst was een witte kerst dankzij de sneeuw, die een sprookjesachtige setting vormde voor het feeërieke feest. Buiten heerste koude en kleurloosheid, binnen warmte en weelde. Mijn eerste kerst was ook groene kerst dankzij mijn eerste echte kerstboom, die de woonkamer van mijn vriendje vulde met een wonderbaarlijke dennengeur. Het was een rode kerst dankzij mijn kleedje en de liefde tussen mij en mijn Illiveris. Het was een kleurenkerst dankzij het aanzicht van mijn eerste echte reuzenpakjesberg. Het was een perfecte kerst.

Ik genoot ervan mijn liefje te zien genieten van de lekkere dingen die zijn nonkel en ik hadden klaargemaakt. Ik genoot van de hemelse wijnen die de vriend van mijn liefje’s mama speciaal had uitgezocht. Ik genoot van de warmte van het gezelschap die extra hard en vurig leek te gloeien tegen de koude achtergrond van het winterse sneeuwlandschap. Ik genoot van de liefdevolle woorden en aanrakingen van mijn vriendje.

Mijn hoogtepunt van de avond brak aan toen Illiveris even verdween. Hij ging een pakje halen uit zijn schuilplaats die veilig genoeg bleek voor mijn nieuwsgierige blikken. Het pakje waar hij mij al sinds 16 november benieuwd naar had gemaakt. Het pakje waar ik de hele avond op had gewacht.

Ik kreeg rillingen toen mijn grootste cadeau terug binnenkwam met een piepklein pakje in zijn handen. Toen hij het mij overhandigde, kregen mijn bevende vingers de verpakking er amper af geprutst. Ik was plots enorm zenuwachtig. En ongeduldig. In mijn hoofd leek het minuten te duren voor ik de verpakking loskreeg. Er zat een doosje in. Ik maakte het open. Het was een doosje met een ring. Een beeldschone ring. Een zilveren ring. Een fonkelende ring. Een handgemaakte ring uit Italië. Een unieke ring. Een ring van Illiveris. Een ring voor mij.

Illiveris maakt me al bijna een jaar gelukkiger dan woorden kunnen beschrijven. Althans dan niet-zeemzoete woorden kunnen doen. Hij doet dat constant, meestal onbewust. Soms met woorden. Soms met kleine gebaren. Soms met een blik. Die avond maakte hij me bewust gelukkig, doodgelukkig, met een ring.

Geschreven op: 26 december 2010