Doorgaan naar hoofdcontent

Les Muses

Voor ik aMuse Rouge werd, was ik Briseis, Illiveris’ prinses. Begin 2010 nam hij me mee in zijn wereld en inspireerde me – zonder dat hij het wist – om erover te schrijven. De verhalen die ik onder de naam Briseis schreef, geven een idee van hoe Illiveris' en mijn sprookje begon.

In de loop van ons sprookje ontdekte ik steeds meer hoeveel ik van koken hou. Illiveris' kleine prinses Briseis werd aMuse Rouge, Merlots keukenprinses.

Briseis of aMuse Rouge, Illiveris of Merlot. Mijn verhalen gaan over een jongen, een meisje, hun liefde en lekker eten… En onderstaande waslijst vrienden, vriendinnen, familie, collega’s, kennissen…
  • aMuse Rouge: de keukenprinses! Oftewel gewoon: ik.
  • Aniline [spreek uit als Anilin]: ex-klasgenootje van mij. Economisch en wiskundig wonder. Zij houdt niet van vis, maar ze doet haar best om ervan te leren houden. Zij en haar vriend Cavès zijn het koppel met de meest droge humor die je je kan voorstellen.
  • Anis [spreek uit als Anies]: mijn beste vriend aan wie ik alles mag vertellen. The Jack to my Grace. Vlak voordat ik mijn Merlot vond, vond hij zijn Chianti. Samen wonen zij in het meest gezellige dakappartement van Lier. Anis houdt van ballekes met kriekjes. En van stoemp.
  • Apo [spreek uit als Appoo]: liefje van Nankin.
  • Artoo [spreek uit als Artoe]: liefje van Blanche. De enige persoon op de hele wereld die nóg meer van Star Wars kent dan Ecarlate. Ik ken niemand die je zo blij kan maken met rozijntjes.
  • Blanche [spreek uit zoals de Franse kleur]: ex-klasgenootje van mij, ex-kotgenootje van Merlot, vriendin van ons beiden. Beste vriendin van Rubis. Blanche houdt van bakken.
  • Brou [spreek uit als Broe]: mijn broer. Hij houdt van brood en patatjes. Hij houdt niet van dingen die hij niet kent. Net als onze mama. Niet net als mij.
  • Caves [spreek uit als Caves met een scherpe ‘e’]: de vriend van Aniline die ik nog veel leuker vind sinds hij mijn Parmigiana di Melanzane eens heeft klaargemaakt!
  • Céladon [spreek uit op zijn Frans, dus zonder de ‘n’]: de wettelijke wederhelft van Ecarlate. Samen bewijzen zij de aantrekkingskracht van tegenpolen. Ecarlate is iemand vol vuur. Céladon is immer zen. Hij is het temperende groen tegenover haar vurige rood. De lekkerste groentjes – zoals aubergines, courgettes en champignons – wil hij niet eten.
  • Chianti [spreek uit zoals de Italiaanse wijn]: het vriendje van Anis. Samen zijn ze één van de beste koppels die je je kan voorstellen. Chianti houdt van de Italiaanse keuken.
  • Christiana (): mijn oma Simona’s zus.
  • De Schrijver: de zoon van mijn opa Gastopa’s zus Tona en een neef van Mer. Waarom ik hem De Schrijver noem? Dat lees je hier.
  • Dool [spreek uit als Doel]: ex-studiegenootje. Zij houdt niet van vis.
  • Ecarlate: mijn vier jaar oudere vroegere buurmeisje/babysit die uitgroeide tot een echte vriendin. Een échte echte, hé. Zo eentje waar je altijd op kan rekenen, die er is als je haar nodig hebt, die naar je luistert, die oprecht wilt dat het goed met je gaat en meehuilt wanneer dat niet zo is. Zij leerde mij hoe magisch de natuur is. Hoe rupsen uitgroeien tot vlinders en dril tot kikkers. Dankzij haar weet ik hoe mooi een koninginnepage is, hoe een mierendoolhof in een lege pot confituur eruitziet en wat een schaatsenrijder is. Zij bezorgde mij een kindertijd hoe een kindertijd hoort te zijn: in bomen klimmen, kampen bouwen, heksendrankjes brouwen, talloze tekeningen maken, griezelspelletjes spelen op een zolder, samenkomsten organiseren in een tuin, verkleedpartijtjes houden, op zandbergen spelen, een eigen radiozender maken, naar films kijken waarvoor je eigenlijk nog te jong bent, jongens pesten, bloedbrieven schrijven…
  • Ettie: mijn beste jeugdvriendinnetje, het andere babysitkindje van Ecarlate. We groeiden uit elkaar. Ik begrijp nog steeds niet waarom. Ettie at altijd spaghetti met ketchup. En met bruine suiker. Nooit met spaghettisaus. En dat terwijl haar mama’s spaghettisaus superlekker was, veel lekkerder dan die van mijn mama.
  • Fandango: Myrtille’s vriend. Merlots en Nankins stiefvader. Koning van het golfterrein. Fandango houdt van wijn. The very good kind.
  • Gastopa (): mijn opa. De vader van mijn moeder. Hij reed nog met een stoomtrein.
  • Gourmand [spreek uit op zijn Frans]: Merlots nonkel die het leven altijd van de zonnige kant bekijkt en magie ziet in alle dingen. De wederhelft van Maure. Volgens mij houdt Gourmand van alles. Echt alles.
  • Hem: mijn vader. Tot ik vijf was. Geen idee waarvan hij houdt. Geen idee wie hij is.
  • Kubrick [spreek uit als Kubrick]: mijn ex-pendelgenoot naar mijn eerste job.
  • Les Petits Pois (Petit Pois & Petite Pea) (): de tweeling van Ecarlate en Céladon. Hun twee sterretjes aan de hemel...
  • Lilas [spreek uit als Lilas]: sommige mensen kan je niet anders dan meteen leuk vinden. Lilas is absoluut zo iemand. Ik heb haar leren kennen via Ecarlate. Zij en haar man Potiron zijn een koppel om een voorbeeld aan te nemen. Ze zijn de supermama en superpapa van een schattige tweeling, Olive en Oléo. Het zijn echte flinkerds, en ik kan het weten, want ik heb hen al eens mogen vastnemen en ze hebben niet gehuild.
  • Lyra: mijn ex-studie- en –busgenootje. De verpersoonlijking van onze stad. Zij houdt niet van groentjes.
  • Mastic: Ettie's hypersociale wederhelft die zich overal meteen lijkt thuis te voelen, op een goede manier.
  • Maure [spreek uit als Maure]: Merlots tante vol wijze levenslessen en medeleven. Wanneer jij huilt, huilt zij mee. De wederhelft van Gourmand. Samen vormen zij een voorbeeldkoppel. Net als Gourmand staat Maure op vlak van eten open voor alles.
  • Mer [spreek uit als Meir]: mijn moeder, met haar eigen aparte kijk op de dingen. Zij houdt van brood en patatjes. Zij houdt niet van dingen die ze niet kent. Net als mijn broer. Niet net als mij.
  • Merlot [spreek uit als Merloo] (Illiveris): mijn andere helft. Mijn immer kalme liefje dat zorgt voor rust en stabiliteit, en mij overstelpt met liefde. Hoewel onze ouderlijke huizen op een steenworp van elkaar lagen, vond ik hem eind 2009 bij Blanche en Rubis op kot in Antwerpen. En ik heb hem nooit meer teruggegeven! Hij houdt van mij en van alles wat ik maak. Sinds kort hoort daar zelfs venkel bij. Jammer genoeg houdt hij het meest van kaas. Het enige dat ik niet eet (al maak ik een uitzondering voor Grana Padano, mozzarella, Parmezaan en kaas in gesmolten vorm – als in: op spaghetti of tussen een croque monsieur). Maar ik zie hem zo graag dat ik af en toe wel eens een blok kaas koop. Ongeveer vijf minuten later is die dan helemaal verdwenen. Liefde bij ons is af en toe kaas in huis halen.
  • Mr. Dramaqueen: mijn ex. Koning der sms’en. Trauma's, trauma's, trauma's.
  • Myrtille [spreek uit als Mirtil]: Merlots mam. Een moeder die onvoorwaardelijk en ontzettend veel van haar twee kinderen houdt. Zij liet mij experimenteren in haar keuken toen ik er zelf nog geen had. Voor een deeltje dankzij haar ontdekte ik mijn liefde voor koken.
  • Nankin [spreek uit op zijn Frans]: Merlots grote kleine superbroer. Hij lust geen witloof, behalve als ik het maak. Hij lust ook geen rodekool, maar wel mijn rodekoolsoep.
  • Noiraud [spreek uit als Nwaroo]: Merlots en Nankins vader. Tot ze 20 en 17 waren.
  • Nympho [spreek uit als Nijmfoo]: Noirauds maîtresse nieuwe vrouw.
  • Olive & Oléo: de tweeling van Lilas en Potiron. Ze wilden gevaarlijk snel hun mama en papa leren kennen, maar gelukkig kregen ze ook hun genen mee. Vechtertjes van bij het begin! Ondertussen zijn ze flink aan het opgroeien tot prachtige baby’s.
  • Pamplemousse, kortweg Mousse (): mijn hele hart. Mijn prinses. Mijn wit bolletje wol. 17 jaar lang verlichtte ze mijn leven. Nu is ze mijn persoonlijke sterretje aan de hemel. Ik mis haar elke dag.
  • Pommes [spreek uit als Pommes met een doffe ‘e’]: ex-klasgenootje uit het middelbaar, net als Aniline, Anis, Blanche en Rubis. Volgens mij associeert elk van ons Pommes met Bicky burgers en frietjes, die ze het liefst met vijf tegelijk in haar mond stopt. Gelukkig is zij zo iemand die alles kan eten zonder ook maar één gram bij te komen.
  • Potiron [spreek uit op zijn Frans, dus zonder de ‘n’]: echtgenoot van Lilas. Hij is één van die zeldzame mensen die het kind in zichzelf nooit zijn kwijtgeraakt, wat hem nu al een geweldige papa maakt die met plezier papflessen geeft, pampers ververst en… whatever else je moet doen met baby’s. Al kan hij volgens mij stiekem niet wachten tot Olive en Oléo oud genoeg zijn om met Lego te spelen.
  • Rubis [spreek uit als Ruubis]: ex-klasgenootje van mij, ex-kotgenootje van Merlot, vriendin van ons beiden. Beste vriendin van Blanche. Rubis heeft alle series van de wereld gezien en maakt haar eigen light speculaas, waarvan ik eens heel dringend het recept wil.
  • Simona (): mijn oma. De moeder van mijn moeder. Samen met Mer heeft zij mij grootgebracht. Met Brusselse wafels en croque monsieurs, met veel ketchup.
  • Tona (): opa Gastopa’s zus, moeder van De Schrijver.

Reacties

  1. Ik kwam toevallig op je site terecht en werd ongelooflijk vrolijk van dit stukje. Ik heb namelijk jullie verhaal altijd gevolgd via illiveris! En nu heb ik jullie gewoon teruggevonden. Met een website over mijn grootste passie dan nog!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw Alice, ik vind het superleuk om een reactie van jou te hebben! Ik volg jouw blog al een hele tijd. :-)

      Ik wist niet dat je illiveris.com kende. Nu kan je de 'avonturen' van Illiveris en Briseis inderdaad hier volgen, zij het onder andere naampjes. En hopelijk kunnen mijn receptjes jou ook een beetje bekoren. :-)

      Verwijderen
    2. Absoluut, ben al aan het printen geslagen :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri