Doorgaan naar hoofdcontent

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht!

Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken.


Indeling & inhoud

Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schrik van koolhydraten, maar wist jij dat 1 g koolhydraten 4 kcal bevat en 1 g vet 9 kcal? Koolhydraten op zich zijn dus niet de boosdoener. Het hangt veel meer af van de saus en – het allerbelangrijkste – de hoeveelheid die je eet. Juliette Kellow gelooft immers waar ook ik 100% achter sta: het zit ‘m allemaal in de porties!

100 g ongekookte pasta komt neer op 230 g gekookte spaghetti. En die hoeveelheid levert slechts 239 calorieën. Best oké, toch? Bovendien levert pasta – op voorwaarde dat hij beetgaar is – veel trage suikers, wat heel lang zorgt voor een verzadigd gevoel.

Een klein puntje van kritiek: Gino hanteert in zijn kookboek – waarin in de inleiding zo wordt gehamerd op het belang van porties – 400 g verse pasta of 500 g gedroogde pasta als hoeveelheid voor 4 personen. Ik vind dat redelijk veel en reken zelf telkens 80 g per persoon.

Na het stukje van Juliette Kellow deelt Gino D’Acampo zijn 10 beste pastatips. De beste daarvan vind ik dat je geen olie moet toevoegen aan het kookwater. Het doet niets en kost alleen calorieën (en geld)!


De recepten zijn ingedeeld in 6 hoofdstukken.
  • Verse & Gevulde pasta
  • Gedroogde pasta
  • Pasta uit de oven & Zoete pasta
  • Pasta alla Mamma
  • Pasta om mee te nemen

Zelf ben ik meer fan van een iets duidelijkere indeling als: pasta met vlees, pasta met vis, vegetarische pasta… Maar als de recepten zelf zó goed zijn, ga ik niet klagen over een indeling die misschien beter had gekund.

Lay-out & foto’s

Het kookboek ademt Italië. Naast de foto’s van de gerechten, staan er ook best wel wat sfeerbeelden in dit boek: mooie plekjes in Italïe, close-ups van ingrediënten als Parmigiano Reggiano, Italiaanse hammen die hangen te drogen, de meest smakelijk uitziende groenten, pasta’s in alle kleuren en hier en daar ook van Gino zelf. Dat laatste had voor mij niet gehoeven, zeker niet in een roze t-shirt, maar de man kan koken, dus hij komt er wat mij betreft nog nét mee weg.





De foto’s van het eten zelf zijn groot en licht, en zo heb ik ze het liefst. Jammer genoeg staat niet elk gerecht op de foto, maar ik heb de indruk dat dit bij geen enkel kookboek wel zo is. Hoe zou dat eigenlijk komen?

Recepten & ingrediënten

Gino D’Acampo stelde dit kookboek naar eigen zeggen op volgens dit motto:

‘Minimale moeite, maximale smaak!’

Dat merk je zeker aan ingrediënten en de recepten. Voor de meeste pasta’s heb je maar een handvol makkelijk verkrijgbare kwalitatieve ingrediënten nodig. Volledig op zijn Italiaans dus. Je vindt basisrecepten – zoals pasta pesto, penne all’arabbiata, spaghetti aglio, olio e peperoncino – terug in dit kookboek, maar ook (vooral!) verrassende combinaties waarvan je wilde dat je er zelf was op gekomen en zelfs zoete pasta’s die kunnen dienen als dessert.




Alle recepten hebben telkens twee titels, eentje in het Italiaans en eentje in het Nederlands. Leuk! De meeste recepten zijn voor vier personen, maar sommige zijn voor zes. Elk recept wordt voorafgegaan door een inleiding van Gino die je al naar de winkel doet rennen nog voor je hebt gelezen wat je je eigenlijk moet meebrengen. Dit schrijft hij bijvoorbeeld over zijn fettuccine met zoete uien, rozemarijn en lamsgehakt.

‘Ik smeek je dit eens te proberen – echt, dit mag je niet missen! Het recept is heel gemakkelijk, de wijn en bouillon geven het lamsgehakt een heerlijke smaak en de uien zorgen voor een romige textuur. Als ik al denk aan dit gerecht loopt het water me in de mond. In feit ben ik zelfs halverwege deze inleiding gestopt om het nog eens klaar te maken. (…)’

Hoewel ik in principe niet zo’n fan ben van de smaak van lamsvlees, moest ik het toch eens proberen. Ik bedoel, Gino zei dat ik het niet mocht missen! En hij heeft niet gelogen, het was een heerlijk verrassende pasta. Wil je het recept ook? Je vind het terug op blz. 37 van het kookboek. Of misschien binnenkort wel op m’n blog als ik er vraag naar krijg. Vrijdag deel ik er een ander op m’n blog.

aMuse ♥ ?

Moet ik dit nog zeggen? Ja! Het is mijn nummer 1 favoriete pastakookboek en ik heb er een heleboel. Ik heb er al veel recepten uit gemaakt en wil er nog heel veel maken ook.

En dan nu het moeilijkste gedeelte van heel deze review: mijn favoriete recepten uit het kookboek opsommen. Eigenlijk wil ik ze gewoon allemaal typen, maar omdat dat belachelijk zou zijn, heb ik van mijn hart een steen gemaakt en er 10 geselecteerd.
  • Cannelloni alla margherita (Cannelloni met zongedroogde tomaatjes, mozzarella en basilicum)
  • Conchiglie rigate piccanti (Pastaschelpen met pikante tomaten-gehaktsaus)
  • Farfalle al salmone gratinate (Gebakken farfalle met gerookte zalm en bieslook)
  • Fettuccine alle cipolle (Fettuccine met zoete uien, rozemarijn en lamsgehakt)
  • Fusilli ai funghi e porri (Fusilli met kastanjechampignons, prei en mascarpone)
  • Linguine allo zafferano (Linguine met een verfijnde saffraansaus)
  • Pasticcio dolce (Zoete pastacake met amaretto)
  • Penne al mascarpone e pancetta (Penne met mascarpone, pancetta en Parmezaanse kaas)
  • Tagliatelle con gamberi e brandy (Tagliatelle met garnalen en een romige cognacsaus)
  • Zuppa di cipolle e pastina (Uiensoep met pasta en pancetta)
Op vrijdag vind je er dus eentje van op m’n blog. Als je de rest ook wil maken, kan je het boek in de meeste boekhandels of online vinden voor € 22,95.

Reacties

  1. Ik kwam toevallig deze site tegen. Leuk, wat dit is ook mijn favoriete kookboek.
    De eenvoud van de meeste gerechten spreekt mij erg aan.
    Mijn man heeft diabetes. Wij eten 6 keer per dag kleine beetjes, ik reken per persoon 50 gram ongekookte pasta. En wel de soorten die lang gekookt moeten worden en beetgaar zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt om een reactie achter te laten! Altijd fijn om een nieuwe lezer te mogen verwelkomen. :-) Ben je hier terechtgekomen via Google dan?

      Zes keer per dag een kleinigheid eten, is eigenlijk het beste wat je kan doen, hé. Op die manier lijkt 50 g mij inderdaad genoeg. Het hangt er ook van af wat je er allemaal bij eet. Is het een goedgevulde saus, dan neem ik soms maar 60 in plaats van 80 g. Het komt er in ieder geval op neer dat de maatstaf die de meeste mensen hanteren - één pak pasta van 500 g voor 4 personen - echt veel te veel is!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen