Oké, oké, ik weet het, ik loop al meteen
een week achter, maar weken sluipen stiekem veel sneller voorbij dan je zou
denken! Een andere reden voor mijn eerste weekmenu met vertraging is dat ik
lang heb getwijfeld óf ik wel zou weekmenu’en op mijn blog.
Ik vond vind het een beetje een enge
gedachte: iedereen die zomaar kan lezen wat er elke dag bij jou op tafel komt.
Nu ja, in de praktijk is ‘iedereen’ mijn (voorlopig) enkele tientallen lezers. En
zelfs in theorie kan ‘iedereen’ nooit meer worden dan iedereen die Nederlands
spreekt. Toch? Maar toch: het stààt er dan wel, zo ergens online, te staan en
al. En ik kan er niet aan doen, maar ergens in m’n achterhoofd hangt altijd deze
vervelende vraag rond: ‘Wie weet wie leest er stiekem allemaal mee?’
Indien jij één van die stiekemerds bent, maak je dan gerust bekend in de commentaar, voor mijn gemoedsrust en al. En ook wel gewoon omdat ik blij word van commentaar. Tenzij van negatieve commentaar. Zoiets in de zin van: ‘Hoeveel pasta eten jullie wel niet, zeg?’ Of: ‘Zeg kind, schil af en toe ook eens een patat!’ Of: ‘Geef je lief eens wat meer vlees, jij gemene trien!’
Indien jij één van die stiekemerds bent, maak je dan gerust bekend in de commentaar, voor mijn gemoedsrust en al. En ook wel gewoon omdat ik blij word van commentaar. Tenzij van negatieve commentaar. Zoiets in de zin van: ‘Hoeveel pasta eten jullie wel niet, zeg?’ Of: ‘Zeg kind, schil af en toe ook eens een patat!’ Of: ‘Geef je lief eens wat meer vlees, jij gemene trien!’
Maar voor ik nog verder verloren raak in
de enge krochten van mijn gedachten, we waren hier bezig over mijn eerste weekmenu,
hé zeg. ‘Weekmenu?’ werd uiteindelijk ‘weekmenu!’ dankzij dit cadeautje van
Merlot. En, zo schoot mij ineens te binnen, als de spanning mij te veel wordt,
stop ik er gewoon mee, hé. Ik doe soms lang over voor de hand liggende dingen,
ja.
Zo, nu ik mezelf had gerustgesteld, diende
een volgend dilemma zich aan: het geplande weekmenu posten aan het begin van
elke week? Of het daadwerkelijke weekmenu posten aan het einde van elke week?
Ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar bij ons durven die twee weleens belachelijk hard te verschillen.
Nu ja, een week wikken en wegen levert
uiteindelijk iets als dit op:
WEEK 1: FEESTKLIEKJES
Dinsdag 1 januari 2013: Slaatje met gravad lax en brood
Woensdag
2 januari 2013: Erwtensoep met munt
en zure room & slaatje met gravad lax zonder brood (een ander slaatje dan
gisteren)
Donderdag 3 januari 2013: Groene pestopasta met tomaat en gerookte
ham
Rode
pestopasta met olijfjes, zongedroogde tomaatjes en rundertournedos
De reden waarom de planning op donderdag
plots is veranderd, is omdat ik een diepvriesgerelateerde paniekaanval kreeg.
Dat gebeurt soms bij mij. Dat kan op eender welke dag van de week zijn, hoor. Iets
in de zin van: ‘oh nee, het is al 2013 en er ligt nog vlees uit de vervlogen
tijden van 2012 in de diepvries!’ Dat vlees van weleer is gekocht in promotie toen
ik nog dacht dat ik meer vlees zou maken en dat het dus weldra allemaal op zou
zijn. Helaas.
Ik vrees dat ik de komende weken dus een fameuze vleesinhaalbeweging zal moeten maken. Ik ben namelijk van het principe: eten gooi je niet weg! En als dàt me al een jaar lang perfect is gelukt (met uitzondering van hier en daar eens een kommetje soep die zuur was geworden), zal ook dit me wel lukken. You’ll see! You’ll all see!
Ik vrees dat ik de komende weken dus een fameuze vleesinhaalbeweging zal moeten maken. Ik ben namelijk van het principe: eten gooi je niet weg! En als dàt me al een jaar lang perfect is gelukt (met uitzondering van hier en daar eens een kommetje soep die zuur was geworden), zal ook dit me wel lukken. You’ll see! You’ll all see!
Oh ja, voor ik het vergeet: de eerste
week is een uitzondering omdat 2013 midden in de week begon – alsof het zich helemaal
niets aantrok van mijn eerste weekmenuplanning *tsk* – maar een week loopt bij
mij van vrijdag tot donderdag. Ik kan er niet aan doen. Ik weekmenu al een heel
jaar van vrijdag tot donderdag en ik kan dat niet plots van maandag tot zondag
gaan doen heb geen zin om dat plots van maandag tot zondag te gaan doen,
gewoon omdat dat ‘normaal’ is. Wekelijkse inkopen worden hier nu eenmaal meestal
gedaan op vrijdag. En ‘praktisch’ staat in ons huis hoger in het vaandel dan ‘normaal’.
Te allen tijde.
Reacties
Een reactie posten