Chili sin carne

Merlot en ik waren het erover eens. Mijn chili sin carne was ongetwijfeld het lekkerste gerechtje uit onze Post-Salzburg Veggie Week. De geuren van de kruiden en de kleuren van de groentjes doen je vergeten dat je geen vlees bent aan het eten.

Chili sin carne maken voor twee, ik doe daar niet aan mee. Van stoofpotjes maak ik altijd een hele pot, zodat er zeker nog is voor de volgende dag, wanneer de smaak nog lekkerder is geworden! Niet minstens twee dagen van een stoofpotje eten, vind ik een beetje zonde van de moeite. Dit recept is dan ook voor 2 personen voor 2 tot 3 dagen, afhankelijk van hoeveel honger je tafelgenoot en jij hebben en wat je erbij serveert. 

Wat heb je nodig?

Groentjes

Twee grote uien – één gewone en één rode ui – 3 à 4 teentjes knoflook, 4 à 5 wortels, 3 à 4 takken groene selder, 1 à 2 zoete puntpaprika’s, één courgette, 5 tomaten en een blik rode kidneybonen.

Dat zijn heel veel a-accent-grave’tjes in één zin, maar koken is geen exacte wetenschap, zeker niet in mijn keuken en al helemaal niet als ik een stoofpotje maak. Ik doe veel op het zicht en op het gevoel. En natuurlijk hangt het ook af van wat er nog in de ijskast ligt. Als ik nog maar één puntpaprika heb, loop ik niet naar de winkel en als er toevallig nog 6 wortels in huis zijn, laat ik er niet eentje moederziel alleen liggen. Ocharme.

Kruiden

Als ik een chilipepertje zou hebben gehad, zou ik er zo een halfje hebben ingedaan (zonder de pitjes), maar dat had ik niet, dus ik gebruikte een snuifje gedroogde chilivlokken. Daarnaast gebruikte ik peper, zout, paprikapoeder, komijn, kaneel, oregano en tijm.

Die laatste twee kan je ook vers laten meepruttelen, maar deze keer gebruikte ik ze in gedroogde vorm. Hoeveel precies, kies je zelf, enkel met de chilivlokken en het kaneelpoeder kan je best niet overdrijven.

En ook nog

Olijfolie, een klein blikje tomatenpuree, als je net zoals ik van zoet houdt een beetje ketchup(*) en zo’n 2 dl rode wijn. Ik gebruikte de Chileense wijn Casa Mayor, Old Vines 2010, Carmenère.

(*) Als je – ook net zoals is – een liefje hebt die daar niet van houdt, kan je de ketchup er best stiekem indoen en het bewijsmateriaal meteen terug in de ijskast smokkelen. Geloof me, hij zal toch niet merken dat je een beetje ketchup hebt gebruikt.

Wat moet je doen?

Zoals heel vaak in mijn gerechten, begint alles met het snijden van de vele soorten groentjes. De uien in snippers. De wortels in halve rondjes. De selder in boogjes. De puntpaprika in korte reepjes. En de courgette in blokjes. Je mag kiezen in welke volgorde je dat doet.

Als alle groentjes mooi klaarstaan in aparte kommetjes, kan je het vuur opzetten, de olijfolie verwarmen en één voor één de verschillende soorten groentjes toevoegen, te beginnen met de uien en de look. Terwijl die aan het stoven zijn, kan je de kidneybonen alvast eventjes spoelen en de tomaten ontvellen.(**)

Wanneer de uien zacht en glazig zijn, kan je de worteltjes toevoegen. Daarna de selder, dan de puntpaprika en tot slot de courgette. Telkens met enkele minuutjes ertussen. Als al die groentjes mooi zijn aangestoofd, voeg je de gespoelde kidneybonen en de ontvelde en in blokjes gesneden tomaten toe.

Nu is het tijd om te gaan kruiden met peper, zout, een beetje chilivlokken, oregano, tijm, paprikapoeder, komijn en een beetje kaneel. Daarna voeg je de tomatenpuree toe. Laat die eventjes meestoven en voeg dan de wijn toe. Wanneer de alcohol na een paar minuutjes is verdampt, mag het deksel op de pot, want het is suddertijd. Hoe langer hoe beter. Draai het vuur zo laag mogelijk en ga om het kwartier eens in de pot roeren.

Wanneer je geduld op is en er minstens 45 minuten voorbij zijn, mag je de chili sin carne gaan afwerken met een beetje ketchup als je dat graag hebt.

(**) Ik ontvel tomaten altijd. Ik hou van tomaten. Het is zowat mijn favoriete groente. (Of is het nu eigenlijk fruit?) Behalve als ze niet zijn ontveld. Dan laat ik ze – met pijn in het hart – liggen (of probeer ik ze stiekem op m’n bord te ontvellen in de hoop dat niemand dat opmerkt). Het is raar, ik weet het, en het heeft niets met de smaak te maken, ik hou gewoon echt niet van het gevoel van een tomatenvel in mijn mond. Iedereen mag iets raars enkele rare dingen hebben, toch? Tomaten ontvellen doe ik trouwens op de meest makkelijke manier: door ze te “emonderen”, zoals Jeroen Meus het noemt. Onderaan kruiselings insnijden, in een kom leggen, er kokend water overgieten en ze na 15 tot 30 seconden afgieten en afkoelen onder stromend water.

Voor de variatie

In plaats van selder gebruikte ik ook eens een aubergine in blokjes gesneden. En in plaats van de gedroogde oregano en gedroogde tijm nam ik Italiaanse kruiden (een mix van basilicum, oregano, tijm, munt, dragon en salie), een beetje extra gedroogde munt, 2 verse laurierblaadjes en enkele takjes verse tijm. Het resultaat zie je op de foto. Wat ik nog niet heb geprobeerd, maar ook wel eens zou durven, is in plaats van verse tomaten tomatenpassata gebruiken.

Wat eet je erbij?

Merlots en mijn favoriet is couscous, zo’n 60 tot 70 g per persoon is zeker voldoende. Maar met rijst of pasta is het ook lekker. Op de chili sin carne zelf is een royale schep natuuryoghurt zalig. Uiteraard zou ook zure room in plaats van yoghurt super zijn, maar we waren nu net zo gezond en licht bezig!