Als kind was ik een dikkerdje. Ik was een mollig ros meisje met sproeten en hamsterwangetjes. Tot op zekere leeftijd is dat schattig. Drie of zo. Maar als je in de lagere school niet meer in een broek in maat 42 past, klopt er iets niet. Ik werd stilaan het cliché van “die lelijke rosse”. Ik besefte dat ik m’n rode haren geen eer aandeed en ik maakte de klik. Van zelfs-niet-meer-maat-42 ging ik naar beneden tot maat 34 à 36(*). En ik ging niet meer terug. Hoe deed ik dat? Door gezond te gaan eten. Zonder het zelf te beseffen, deed ik wat Kris Verburgh zo’n 12 jaar later zou gaan neerschrijven in zijn boek ‘De Voedselzandloper’. Wil je afvallen? Eet dan gezond! Het is echt zo simpel. Het werkt en blijft werken. Ik ben het bewijs.
(*) Soms heb ik maat
34, soms maat 36. Al hangt dat meer af van de broek of rok in kwestie dan van
mezelf. Echt waar.
'Miss T.' – Walter de la Mare
Of ook wel ‘A moment on the lips, forever on the hips.’ Nu ja, bij mij gaat het niet naar mijn heupen, maar naar m’n buik. En bij jou gaat het misschien wel recht naar je billen? Maar wat maakt het uit, we willen het nergens, toch? Wel, onthoud dan deze woorden: eet bewust. Denk na voor je iets in je mond stopt. En als je beslist het toch te doen: geníet er dan vooral van. Als je bijkomt, laat het dan tenminste zijn geweest voor iets dat het waard is. Zoals chocolade.
Of ook wel ‘A moment on the lips, forever on the hips.’ Nu ja, bij mij gaat het niet naar mijn heupen, maar naar m’n buik. En bij jou gaat het misschien wel recht naar je billen? Maar wat maakt het uit, we willen het nergens, toch? Wel, onthoud dan deze woorden: eet bewust. Denk na voor je iets in je mond stopt. En als je beslist het toch te doen: geníet er dan vooral van. Als je bijkomt, laat het dan tenminste zijn geweest voor iets dat het waard is. Zoals chocolade.
Groentjes zijn mijn
beste vriendjes. Ze zijn lekker. Ze zijn gezond. Er zijn ontzettend veel
soorten. En ze bestaan in alle kleurtjes. Als je maaltijd voor het grootste
deel uit groentjes bestaat, moet je niet nadenken over calorieën. Nog nooit heb
ik één calorie geteld. Ik zou zelfs niet weten hoe dat moet. En het is gewoon
niet nodig. Als ik één ding heb geleerd van mijn wiskundelerares tijdens het
middelbaar, is het dit: als je wiskunde kan vermijden, doe dat dan. Wanneer je
gezond eet, val je af of blijf je op je gezonde gewicht.
Oké, ik ben ook niet
heiliger dan de paus. Ik zou hier waarschijnlijk wel couscous bij eten. Of
pasta. We moeten Kris Verburgh nu ook niet in alles volgen, hé. Soms heeft
Sophia Loren het bij het rechte eind. ‘Everything
you see, I owe to spaghetti.’
Reacties
Een reactie posten