Doorgaan naar hoofdcontent

Parmigiana di Melanzane

Dit gerecht brengt de Italiaanse zon naar eender welk land op eender welk moment. Op 28 november 2012 verlichtte het onze Lierse huiskamer. Ik kan niet geloven dat ik 219 verschillende gerechten(*) (ja, ik houd een boekje bij) heb gewacht alvorens dit te maken.

Instant Italië voor twee.

Parmigiana di Melanzane

Wat heb je nodig?

Groentjes
Een rode ui, een groot teentje knoflook, een aubergine en een tomaat.

Kruiden
Verse basilicum, peper, zout en kaneelpoeder.

En ook nog
Olijfolie, tomatenpassata (ongeveer 350 g), een beetje ketchup, 2 bolletjes mozzarella en vers geraspte Parmezaanse kaas of Grana Padano (echt waar, ik proef geen verschil).

Wat moet je doen?

De tomatensaus maken
Snipper de rode ui en de knoflook fijn. Stoof beide aan in olijfolie in een potje waarvan je een deksel hebt. Wanneer de ui zacht is, mag de tomatenpassata erbij. Kruid met peper, zout en een snuifje kaneelpoeder. Voeg wat ketchup toe voor een subtiele zoete toets. Roer, zet het deksel op de pot en laat de saus 15 minuutjes pruttelen. Ondertussen kan je…

De aubergine grillen
Snijd de aubergine in schijfjes van een halve tot één centimeter. Neem een grillpan, doe er olijfolie in en laat de pan goed heet worden. Grill dan de aubergineschijfjes in de pan en kruid ze met peper en zout.

Terwijl de aubergines in de pan liggen, kan je de tomaat ontvellen en in schijfjes snijden, de twee bolletjes mozzarella in plakjes verdelen en de Parmezaanse kaas raspen.

Wanneer de saus 15 minuutjes heeft geprutteld en de aubergines zijn gegrild, mogen beide vuren uit en kan je de saus afwerken met fijngehakte verse basilicum (zoveel als je wil, ik gebruikte ongeveer een derde van een bosje).

De Parmigiana di Melanzane opbouwen
Beetje tomatensaus – aubergineschijfjes – mozzarellaplakjes – tomatensaus – aubergineschijfjes – mozzarellaplakjes – verse tomatenschijfjes – peper en zout – tomatensaus – vers geraspte Parmezaanse kaas

Zet de Parmigiana 25 minuten in een oven van 180°. Zet daarna nog 5 minuutjes de grill op. En geniet terwijl je hele huis zich hult in de geur van Italië

Wat eet je erbij?

Stokbrood. Pure perfectie.

Parmigiana di Melanzane met brood

(*) Sinds Merlot en ik zijn gaan samenwonen, bijna een jaar geleden.

Reacties

  1. 't Was hier een aMuse Rouge-eetweekend, want dit aten we zaterdag :-)
    Heel heel lekker; we gaan dit zonder enige twijfel nog maken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Allez joh, dat jij dit nog niet had gemaakt! Het is ondertussen het favoriete gerecht van veel van m'n vrienden. En bij m'n vriend en mezelf staat het ook zeker op het podium. ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri