Doorgaan naar hoofdcontent

Gemarineerde venkel met gerookte zalm

Ik wist dacht hoopte dat wel, dat Merlot wél venkel zou lusten. Sinds onze reis naar Milaan, waar ik de groente voor het eerst at, was dit een beetje mijn missie: een gerecht vinden waardoor Merlot net zoveel van venkel leert houden als ik blijkbaar doe.

Ik dacht lang na over een geschikt recept om Merlot te confronteren met de enige groente die hij niet lust. Ik wikte en ik woog, want ik wist dat er veel van afhing: het moest meteen goed zijn of de arme venkel had wellicht voorgoed afgedaan. Ik besloot om de groente te bereiden zoals ik ze had leren kennen: heel minimalistisch, gemarineerd en vergezeld van gerookte zalm.

Mijn gevoel zegt immers dan de venkelsmaak het best tot zijn recht komt in rauwe vorm. Uiteraard had ik niet het originele recept van de Italiaanse bistro, dus ik moest er zelf wat van zien te maken. En of ik dat deed!

Op mijn manier klaargemaakt, houdt Merlot van venkel. En dat is niet toevallig: in dit recept wordt de typische anijssmaak van venkel heel hard getemperd. Maar kom: het blijft wel venkel, hé zeg! Ik zag Merlot vanuit mijn ooghoek zelfs vrijwillig meer venkel op zijn bord scheppen. En enkele dagen later vertelde hij me dat het een perfect voorgerecht zou zijn bij een etentje.

De hoeveelheden in het recept hieronder zijn dan ook voor een hoofdgerecht voor twee of een voorgerecht voor vier personen.

Gemarineerde venkel met gerookte zalm

Wat heb je nodig?

Stating the obvious...
  • 1 venkelknol
  • 200 g gerookte zalm
Voor de marinade
  • Olijfolie
  • Witte wijnazijn
  • Citroensap
  • Fijne witte suiker
  • Peper & zout

Wat moet je doen?

Was de venkel en verdeel hem in heel fijne plakken. Bij gebrek aan een mandoline sneed ik de venkel zo fijn als ik kon. Houd enkele mooie takjes venkelgroen apart.

Bereid de marinade: een scheut olijfolie, witte wijnazijn en citroensap in een kommetje doen. De verhoudingen moeten ongeveer als volgt zijn: 1/2de olijfolie – 1/2de witte wijnazijn en citroensap. Schep ongeveer 1 eetlepel fijne witte suiker in de marinade, kruid met peper en zout en meng.

Schep de marinade door de venkel. De venkel moet zeker niet in de marinade zwemmen, maar alle venkelplakjes moeten wel bedekt zijn met een marinadelaagje.

Zet minstens 4 uur weg in de koelkast. Ga terwijl de venkel lekker staat te worden in je ijskast een beetje shoppen met je lief of kijk naar een film.

***

Haal wanneer het etenstijd is de gerookte zalm en de venkel uit de ijskast. Schik de zalm mooi op een bord en leg er wat venkel op. Werk af met enkele takjes venkelgroen en sprenkel er eventueel nog wat olijfolie en citroensap over. Schotel het gerecht met een bang hartje voor aan je dan nog venkelhatende vriendje.

Wat eet je erbij?

Een beetje stokbrood. Eenvoud siert.

Voor de variatie

Ook met een marinade van olijfolie, honing, limoensap, dille en peper & zout is dit super! Kijk maar…

Marinade met honing en dille

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri