Doorgaan naar hoofdcontent

Poppequiche

Het potje zure room dat al eventjes in onze ijskast woonde, vormde de inspiratie voor mijn allereerste quiche. Dit was mijn eerste quiche, ja. Ik heb er ook geen verklaring voor, neen. Ik blijk namelijk boordevol quiche-ideeën te zitten. Maar omdat je altijd maar kan beginnen met eentje, verzamelde ik enkele ingrediënten met mooie kleurtjes en smaken die mij blijkbaar typeren, want Merlot noemde mijn eerste quiche spontaan de ‘Poppequiche’. En ik vind dat een keigoede naam!

Poppequiche

Wat heb je nodig?
  • Kruimeldeeg (Tijd voor toegevingen: ik gebruikte kant-en-klaar. Soms ken ik geen schaamte.)
  • 200 g gerookte zalm
  • 2 tomaten
  • 1/2de courgette (Dit kan je weglaten, al is een extra groentje natuurlijk nooit slecht.)
  • Zwarte olijven (Zo veel of zo weinig als je wil.)
  • 200 cl zure room (Oftewel: een potje.)
  • 3 eitjes
  • Basilicum uit de diepvries
  • Peper & zout

Wat moet je doen?
  1. Het kruimeldeeg met liefde en geduld in je quichevorm draperen, bedekken met bakpapier, vullen met baklinzen (of bakbonen, bakkikkererwten, bakspliterwten…) en 20 minuten lang blind bakken in een oven van 180 °C.
  2. Terwijl je schaamteloze kant-en-klare kruimeldeeg in de oven staat, kan je de vulling voorbereiden. Ontvel de tomaten en snijd ze in blokjes. Halveer de courgette, snijd één helft in blokjes en bewaar de andere helft in de ijskast of diepvries voor een andere keer. Halveer de olijfjes en snijd de gerookte zalm in stukjes.
  3. Als de groentjes en de gerookte zalm klaarstaan, moet je enkel nog de… – ja, hoe noem je dat eigenlijk? – maken. Ik vind ‘eitjeslijm’ wel een passende term. De eitjeslijm voor de Poppequiche maak je zo: meng een volledig potje zure room (200 cl) met 3 eitjes en kruid het mengsel met peper, zout en diepvriesbasilicum. Dat mag veel zijn, want dat is lekker! En je hebt de groentjes tenslotte niet gekruid.
  4. Ondertussen zullen de 20 minuutjes wel om zijn: tijd dus om je zelfgekochte deeg uit de oven te halen, de baklinzen terug in je baklinzenpot te mikken en de Poppequiche op te bouwen. Verdeel eerst de groentjes en de zalm mooi over de hele bodem en giet er daarna de eitjeslijm over.
  5. Zet de quiche in de oven en laat hem 45 minuten bakken op 180 °C. Zet daarna nog eens 5 minuutjes de grillstand op.
Geniet van mijn Poppequiche!

Poppequiche met slaatje

Wat eet je erbij?

Bijvoorbeeld Romeinse slaharten met een dressing van olijfolie, balsamico, peper en zout.

Voor de variatie

(Half)zongedroogde tomaatjes zijn ook een typisch Poppe-ingrediënt. Ik zeg het maar, hé.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri