Weekmenu 6: Risotto reminder

Ik zeg maar één ding: hesp is ook vlees, hé!

Witloofrisotto met gerookte zalm en radicchio

WEEK 6 : Risotto reminder

Vrijdag 1 februari 2013 On verra

Zaterdag 2 februari 2013 Snel iets in elkaar flansen voor 6 in een andere keuken

Zondag 3 februari 2013 Witloofrisotto met gerookte zalm en radicchio

Maandag 4 februari 2013 Pasta met aubergine en radicchio

Dinsdag 5 februari 2013 Kabeljauw met amandelkorst, pestomayonaise en blé

Woensdag 6 februari 2013 Couscous met hesp en kaas uit de oven

Donderdag 7 februari 2013 Verjaardagsetentje Myrtille: op restaurant

Note to self: maak vaker risotto.

Ik lijk telkens te vergeten hoe lekker ik risotto vind. Ik denk altijd: ‘Ja risotto… Maar oh, weet je wat, ik zou ook pasta kunnen maken! Anders maak ik wel pasta!’ Maar eigenlijk is risotto ook heel leuk om mee te experimenteren en makkelijk om snel in elkaar te flansen. Ik bedoel, is er iemand die nog pollepel voor pollepel bouillon toevoegt en 20 minuten aan een stuk staat te roeren alsof hij gestraft is?

Soit, meer risotto dus! En ook meer andere dingen, zoals blé, bulgur, couscous, rijst, quinoa. En oh ja, ook patatjes. En ja… *draait een rode lok rond haar vingers* bijgevolg zal ik dan iets minder vaak *kuch* pasta *kuch kuch* mogen maken. There, I said it. Allez ja, een heel klein beetje minder vaak, hé. Overdrijven is nooit goed, dat weet iedereen.

Als ik mijn weekmenu zo bekijk, vind ik dat ik best trots mag zijn op mezelf: risotto, blé, couscous. Al moet ik wel toegeven dat mijn on verra op vrijdag een pasta was. En mijn flansgerecht van zaterdag eigenlijk ook: mijn avocadopasta nog wel! Al had ik weer geen fototoestel in de aanslag, dus ik kan hier in principe zeggen wat ik wil. Nu ja, dan zal ik hem nog eens moeten maken, hé. Alles voor de blog en zo.

En ja, nu ik dan toch dingen aan het toegeven ben: op donderdag bestelde ik ook een pasta op restaurant. Maar the joke was on me: mijn pasta’s zijn véél beter. Als die pasta en één van mijn pasta’s zouden vechten, zou mijn pasta altijd winnen! Wat? Dat kan toch?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in ...

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri...

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen ...

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog