Weekmenu 17: De Toppertovertrein

Dat is zoals de Poppentovertrein, maar dan met toppertjes!

Deze week kan ik gewoon niet kiezen welk gerecht centraal moet staan in mijn weekmenu-post. Het zijn allemaal toppers, ze zijn allemaal in sneltreintempo klaar en ze proeven naar magie. Het is een Toppertovertrein.

Lasagne Parmigiana

WEEK 17: DE TOPPERTOVERTREIN

Vrijdag 19 april 2014 Lasagne Parmigiana

Zaterdag 20 april 2013 Pasta met scampi, tomaat en basilicum

Zondag 21 april 2013 Tomatensoep met basilicum & broodje avocado-tomaat (veggie)

Maandag 22 april 2013 Chinese tomatensoep

Dinsdag 23 april 2013 Chinese tomatensoep

Woensdag 24 april 2013 Pasta pesto met champignons en tomaat (veggie)

Donderdag 25 april 2013 Pasta met tapenade van paddenstoelen & olijven (veggie)

Op vrijdag had ik het meeste werk, maar dat kwam omdat ik voor 8 personen moest koken. Gelukkig is Merlot een behulpzame souschef. We maakten iets dat al een tijdje op onze lijst stond en dat zó lekker is dat je het gewoon moet delen met zo veel mogelijk mensen: een niet-veggie versie van mijn Parmigiana di Melanzane. Heel lekker, maar stiekem verkies ik nog steeds de veggie variant. Het vlees leidt een beetje af van het smakenspel tussen de andere ingrediënten. Of zoiets.

In het weekend was ik alleen thuis. Ik heb me dus niet moe gemaakt in de keuken, maar ik heb toch ontzéttend lekker, vers en gezond gegeten! Op zaterdag maakte ik in geen tijd een ‘altijd-lekker-pasta’. Wedden dat je zo snel niet naar het frituur had kunnen gaan? En dan op zondag één van die dingen waarvan ik zelf bijna niet kan geloven hoe belachelijk lekker ze zijn: een broodje avocado-tomaat. Wedden dat je in het vervolg niet eens meer naar het frituur zal wíllen gaan?

Verder maakte ik deze week een maaltijdsoep die exact smaakt zoals de tomatensoep bij de Chinees. Mijn Chinees althans, die van jou ken ik niet. Ik ontdekte dat versgemaakte pesto zonder look – wegens domweg vergeten – ook lekker is. En ik experimenteerde een veggie pasta bijeen die meteen een retourbiljetje verdiende.

Ook op vrijdag maakte ik iets dat onmiddellijk aan boord van de Tovertoppertrein had gemogen, maar hij zat al vol. Eventjes wachten op die van volgende week dus…

Chinese tomatensoep

Pasta met tapenade van paddenstoelen & olijven

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog