Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 21: May I just say, I love you, May?

Je regen en je kou doen me bijna vergeten waarom ik van je hou. Maar dan struikel ik weer over een feestdag. Eentje waarvan ik de naam of de reden nooit heb geweten, maar die het me nooit meer doet vergeten. May I just say I love you, May?

Het witte goud

WEEK 21: MAY I JUST SAY, I LOVE YOU, MAY?

Vrijdag 17 mei 2013
Zaterdag 18 mei 2013
Terriyakikip met wortelpuree
Zondag 19 mei 2013
Asperges met roerei, gerookte zalm en citroenpasta
Maandag 20 mei 2013
Spaghetti
Dinsdag 21 mei 2013
Insalata Tricolore (veggie)
Woensdag 22 mei 2013
Autorijles 2: snel voorverpakt gedoe (gevulde tortelinni)
Donderdag 23 mei 2013
Pasta pestoroom

Broodje avocado-tomaat – Wie dit nog nooit heeft gegeten,
moet meteen naar de winkel rennen en een avocado gaan kopen!


Broodje avocado-tomaat
Wie dit nog nooit heeft gegeten, mag niet verder lezen. Eerst die avocado gaan kopen.
Wie dit al wel heeft gegeten, moet er zeker ook eens een courgetteslaatje bij maken. Ik experimenteerde

met verschillende soorten azijn om de courgettes te marineren. Merlot en ik hadden een duidelijke favoriet…

Terriyakikip met wortelpuree – Het goede nieuws is dat dit superlekker was.
Het beste nieuws is dat ik enkele ideeën heb om dit nóg beter te maken!

Teriyakikip met wortelpuree – Eerst wilde ik hier rijst en broccoli bij maken,
maar ik had – heel vreemd – al eventjes zin in wortelpuree. En de pureepatatjes pasten ook perfect.
Volgens Merlot was het zelfs beter dan dat het met rijst zou zijn geweest.
Maar mijn liefje vind mijn gerechten altijd meteen perfect. Als ik dit eerst met rijst had gemaakt, zou hij zijn bedenkingen hebben gehad bij patatjes. Sowieso. Dat is één van de redenen waarom ik hem zo schattig vind.


Teriyakikip met wortelpuree – Eventjes experimenteren met de bordschikking.
Als iemand een tip heeft voor een goed boek over ‘food styling’ en ‘food photography’, zou die delen lief zijn!


Mer bracht wat asperges mee… Genoeg voor vijf keer twee!
Ook de mooie pastelblauwe ovenschotel is een cadeautje van haar.


Met 55 waren ze, de witte staven goud. Ik schilde en blancheerde ze, en stopte ze in porties in onze diepvriezer.

Asperges met roerei, gerookte zalm en citroenpasta – Een deel ervan belandde dat weekend al op ons bord,
samen met een roereitje, wat gerookte zalm en een superlekkere citroenpasta.


Asperges met roerei gerookte zalm en citroenpasta – De uitdaging is om elke keer een ander aspergegerecht
te maken. Het eerste was er eentje om goed te onthouden. Zo lekker dat zelfs de zon kwam piepen!
Al zou een kleine pastasoort een beter idee zijn geweest. Nu was een vork, een mes en een lepel nodig.

Spaghetti – Ah, spaghetti… Ik hou van ontzettend veel dingen, maar een gewone spaghetti blijft volgens mij voor altijd mijn absolute topfavoriet. Maar wel enkel de mijne, hé. Ik zal bijvoorbeeld nooit spaghetti bestellen op restaurant, want die van iemand anders is nooit zo lekker als die van mij. Jamais.

Insalata Tricolore – Hoe laat je een gigantische bos basilicum snel verdwijnen voor hij slap wordt?
Juist ja… pesto! Een evergreen’tje bij een rood-witte Caprese.


Pasta pestoroom‘Wat krijg je als je room bij pesto zou doen?’ Pestoroom, ah ja!
We hadden nog een beetje pesto over van de Insalate Tricolore, maar niet genoeg voor een gewone pasta pesto voor twee. Merlots idee om er wat room bij te doen, was geniaal. Vooral omdat we ook nog een scheut room in de ijskast hadden staan van vorige week. Ik ben een sucker voor restjes wegwerken! En ook onze laatste twee tomaatjes verdwenen in deze pasta, want geen groentjes, dat gaat gewoonweg niet in dit huisje.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri