Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 24: Who’s that girl?

Oh my God, we’re gonna have to ice skate home. Hell just froze over. (Ja, ik heb Sex and the City al té vaak gezien.)

Er zijn vreemde dingen aan de hand. Bewijsstuk nummer 1: dat begint hier meer en meer te lijken op een persoonlijke blog dan eentje over eten. Bewijsstuk nummer 2: ik moet het toegeven, ik kan er niet langer omheen, ik begrijp er zelf niets van, maar… ik begin het autorijden echt leuk te vinden! En bewijsstuk nummer 3: ik heb deze week geen pasta gemaakt, sterker nog, ik heb er zelfs niet aan gedacht.

Dat is dus duidelijk, hé. En ik kan niet schaatsen!

Bruschetta-toast

WEEK 24: WHO’S THAT GIRL?

Vrijdag 7 juni 2013
Ovenquinoa met courgette (veggie)
Zaterdag 8 juni 2013
BBQ-weekend bij Myrtille & Fandango
Zondag 9 juni 2013
BBQ-weekend bij Myrtille & Fandango deel 2
Maandag 10 juni 2013
Rode curry met rijst
Dinsdag 11 juni 2013
Autorijles 6: bruschetta-toast (veggie)
Woensdag 12 juni 2013
Autorijles 7: vervolg rode curry met rijst
Donderdag 13 juni 2013
Toast met gegrilde groenten (veggie)

Ovenquinoa met courgette – Maak anders eens een ovenschotel met quinoa, zei ik zo… tegen mezelf.
Het was zeker niet slecht, maar ik heb wel al lekkerdere dingen gemaakt met de Inca’s hun supergraan.


Ovenquinoa met courgette – Ik denk dat ik iets te enthousiast heb gestrooid met de Pimentón de la Vera.
Ik gebruikte het gerookt paprikapoeder met streken voor het eerst,
dus ik wist nog niet hoe snel de smaak zou overheersen.


En ja hoor, ik ben nog steeds een schandelijke foodblogger. Ik ben alweer vergeten foto’s te nemen. Het barbecueweekend bij Myrtille en Fandango kan ik niet bewijzen.

Rode curry met rijst – Dit ziet er vrij lekker uit, maar lang niet zo lekker als het was. Echt!
Zoals dat vaak gaat, leek het na twee dagen nóg lekkerder te zijn geworden.


Bruschetta-toast – Ommie nommie nommie, tomato love in my tummy!
Wat je ook doet met tomaatjes, basilicum en mozzarella, je weet gewoon dat je buikje blij zal zijn.

Toast met gegrilde groenten – Nog maar eens het bewijs dat een flansgerecht
(eentje waar je al je overschotjes in kiepert) vaak het best is!


Toast met gegrilde groenten – Oké, oké, de basilicumblaadjes hadden hun beste tijd wel gehad,
maar geloof me, dat verandert niets aan de smaak!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri