Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 28: Don’t look back, Tiger!

Deze week wuifden we Ecarlate & Céladon uit. Samen met les Petits Pois in Ecarlate’s buik vertrokken ze voor een maand op huwelijksreis naar Australië.

In tegenstelling tot de tijger in Life of Pi (wat voor een ondankbare tijger was me dat!) keken wij wél nog een laatste keer om naar elkaar nadat we afscheid hadden genomen. Maar nu eventjes niet meer. Nu kijken zij rond Down Under en ik uit naar wanneer ze terugkomen!

En ondertussen moet er ook worden gegeten natuurlijk.

Lamsstoofpotje met pruimen

WEEK 28: DON’T LOOK BACK, TIGER!
Vrijdag 5 juli 2013
Uit eten met Ecarlate & Céladon
Zaterdag 6 juli 2013
Wraps met gerookte zalm
Zondag 7 juli 2013
Bloemkool-courgettesoep
Maandag 8 juli 2013
Pasta met groenten en kruidenkaas (veggie)
Dinsdag 9 juli 2013
Maandelijks middelbaaretentje
Woensdag 10 juli 2013
Panini met tomaat en mozzarella (veggie)
Donderdag 11 juli 2013
On verra (Bloemkool-courgettesoep met crackers)


Uit eten met Ecarlate & Céladon – Voor de eerste keer dit jaar lag de Vis van het Jaar op m’n bord.
Maar zeker niet voor de laatste. Zo lekker altijd, pladijs!


Lamsstoofpotje met pruimen – Ik kan niet kiezen welk lamsstoofpotje lekkerder is, dit of dat met abrikozen.
Merlot had een lichte voorkeur voor dit met pruimen, maar dat is gewoon omdat dat er nu was.


Lamsstoofpotje met pruimen – De helft van mijn vlees belandde op Merlots bord en de helft
drie vierde van zijn witloof op dat van mij. Zo gaat dat hier nu eenmaal soms.

Pasta met groenten en kruidenkaas – Paprika’s die Mer plots niet meer moest hebben (for no apparent reason),
nog wat champignons van de vogelnestjes vorige week, een halve courgette die ik niet gebruikt heb in de wekelijkse soep en een restje kruidenkaas van de wraps dat weekend werden een makkelijke pasta. Flansen maar!


Van de rest heb ik geen foto’s gemaakt deze week. Wraps met gerookte zalm en panini’s met tomaat en mozzarella spreken voor zich, vind ik. Op het maandelijks middelbaaretentje werden gehaktballetjes met kriekjes en – vond ik heel vreemd – patatjes geserveerd. En op donderdag aten we onze ijskast leeg omdat we vrijdagavond niet thuis eten en vrijdagochtend (eigenlijk -nacht) naar Rome vertrekken…

Ciao for now!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri