Week 32-35 (augustus): Rock bottom is made of cereal

In augustus zijn we een aantal keer gaan eten en heb ik een heel aantal keer alleen moeten eten. Hoewel ik dan meestal iets voor mezelf klaarmaak, had ik daar de afgelopen weken minder zin in. Het werden restjes uit de diepvries, brood met een eitje, soep met brood, zelfs ontbijtgranen (ik schaam me diep, ja).

Ik liep niet bepaald over van de inspiratie. Daarom sla ik mijn weekmenu 4 weekjes over en maak ik er ineens een maandmenu van. Ik bespaar jullie de oninteressante omeletjes en toon enkel de dingen waar ik een greintje liefde en inspiratie heb in gestopt.

Tagliatelle met zongedroogde tomatenpesto – Dit is het resultaat van om 19.00 thuiskomen
met een knorrende maag en geen plan. Geen plan is soms het beste plan! Njam!

Linguine met prei, gerookte zalm en dille – Ik was nooit een fan van dille, maar gewoon omdat ik prei eens met een ander kruid dan tijm wilde combineren, besloot ik dille een tweede kans te geven. Mijn smaakpapillen zijn hun rebelse puberjaren duidelijk voorbij. En kijk eens hoe mooi die verschillende tinten groen zijn!

Pasta pomodoro e basilico – Ik ben een Italiaantje in het diepst van m’n gedachten.

Tagliatelle met zongedroogde tomatenpesto – Weer, ja. Ik ben een kleine perfectionist.
In vergelijking met deze zongedroogde tomatenpesto stond de vorige zongedroogde tomatenpesto in zijn kinderschoenen. Deze pesto draagt pumps! Ik perfectioneerde de verhoudingen tussen de ingrediënten,
en voegde mozzarella toe voor de afwisseling, het evenwicht en de (drie)kleur.

Bloemkoolrijst met zalm – “Amai, da’s goeie puree!,” zei Merlot na zijn eerste hap bloemkoolrijst.
Die uitspraak helpt me soms nog door moeilijke momenten. PS: Het was geen grapje, ik heb het gecheckt.

Pasta met venkel, scampi’s en dille – Mijn ontluikende liefde voor dille moest eventjes worden verkend.
Het pimpt niet alleen prei!

Lasagne met asperges en prei – Er lagen nog twee porties asperges in de diepvries, en voor het helemaal schandalig wordt om nog asperges op het menu te zetten, besloot ik er algauw enkele in een lasagne te verstoppen.
Samen met een prei die nog rondzwierf in de kelder. En een witte wijnsaus omdat ik geen zin had in bechamel.
Ik maakte vier porties (voor twee dagen). Merlot at er meteen drie op.

Pasta met tomaat, basilicum en scampi’s – Na de lasagne-affaire moest ik de volgende dag een plan B verzinnen. Gelukkig is dat heel makkelijk wanneer je altijd verschillende Oil &Vinegar kruidenmengelingen 
in de kast hebt staan en tomaatjes in de ijskast hebt liggen. 
PS: ik weet dat je tomaten blijkbaar niet in de ijskast mag bewaren, 
maar ik weet niet waarom niet. Mijn tomaten klagen nooit over de koude.

Marokkaans-mediterrane couscoussalade met kip – Eventjes schaamteloos reclame maken en Artoo blij maken in één klap. Het was al véél te lang geleden dat we couscous hadden gegeten en ik blijf deze combinatie het allerlekkerst vinden! Ik deed wel eens zot en gebruikte groene in plaats van zwarte olijven! (Vat dit alsjeblief ironisch op.)

Ladies’ night! – Hoewel we vroeger onafscheidelijk waren, hebben Ecarlate, Ettie en ik dit veel te lang niet gedaan! Gelukkig brengen we daar nu volop verandering in. Het eten van onze vorige Ladies’ Night (bij Ettie thuis)
was amper verteerd of we hielden er nog eentje, deze keer nog eens bij mij.
Kijk eens wat een mooie tafel Merlot voor ons heeft gedekt!

Rodekoolsoep – Het kon zo niet langer. Er moest echt dringend iets aan worden gedaan. Dit mocht niet blijven duren. Ettie had m’n rodekoolsoep nog niet geproefd! In het vervolg moet ik m’n eigen blog wel beter lezen.
Ik vergat de azijn op het juiste moment toe te voegen, waardoor de kleur een beetje anders is.
Wanneer je de azijn aan het begin toevoegt, behoudt de speciale rood-paarse kleur haar intensiteit veel beter.
Gelukkig liet Ettie zich niet afschrikken door de kleur, maar wel overweldigen door de smaak.

Parmigiana (nog zonder parmigiana) – Het kon zo niet langer. Er moest echt dringend iets aan worden gedaan.
Dit mocht niet blijven duren. Ettie en Ecarlate hadden m’n Parmigiana di Melanzane nog niet geproefd!

Parmigiana (ondertussen met parmigiana) – Geen foto van de post-oven Parmigiana wegens onmogelijk
om deftig op een bord te krijgen. Gelukkig lieten Ettie en Ecarlate zich niet afschrikken door the mess,
maar wel overweldigen door de smaak. Dit blijft toch echt wel het toppertje aller toppertjes, zenne!