Week 36-39 (september): Pasta’s, pesto’s en patatjes

Vanaf nu doen we van maandmenu, oké? Zolang ik fulltime werk en het huisje een beetje op orde wil houden… oké, ik geef het toe: én ’s avonds onder een dekentje naar Thuis wil kijken, heb ik gewoon niet zoveel tijd om alles te bloggen wat ik wil.

Een maand- in plaats van een weekmenu zorgt er misschien al voor dat ik wat meer tijd heb om enkele van mijn andere blogideetjes uit te werken. Ik loop namelijk over van inspiratie, hopelijk doet mijn blogje dat binnenkort van woorden.

Maar soit, september dus. We hebben weer lekker gegeten, zenne! Ik krijg graag complimentjes, zelfs als ze van mezelf komen. Enkele lekkere pasta’s, nog wat zalige pasta’s, een paar super pastaatjes. En zelfs twee keer patatjes.

Pasta met aardbeienpesto, gekarameliseerde kip en aardbei-avocadoslaatje –
Een geperfectioneerde versie van een gerecht dat ik enkele weken geleden ook al eens maakte. De zon op een bord.

Pladijs met verse tartaar – Dit was de eerste keer dat ik zelf pladijs maakte. Is dat schandalig voor een foodblogster? Nu ja, ik ben de laatste tijd toch al een redelijk schandalige foodblogster, met mijn gebrek aan blogposts en al.

Pladijs met tartaar – Mijn mama kon er maar niet bij dat ik er absoluut op stond om zelf tartaar te maken, terwijl er ook tartaar in potjes bestaat. Dat zegt eigenlijk alles over het verschil tussen ons… De tartaar was trouwens super.
Als je die tartaar hebt geproefd, gelóóf je gewoon niet meer dat wat in een potje zit met ‘tartaar’ op ook echt tartaar is.

Champignoncarbonara (veggie) – Carbonara zonder vleesje en met een groentje…
Ik moet opletten dat ik niet te voorspelbaar word.

Geroosterde aubergines – Aubergine was één die dingen die ik in 24 jaar tijd nóóit had gegeten. Mijn moeder heeft namelijk een stuk of 10 gerechten waartussen ze steeds afwisselt, en daar was er helaas geen met aubergine bij.

Pasta met auberginekaviaar (veggie) – Gelukkig ontdekte ik dat aubergine een ontzettend veelzijdige groente is
waar je super lekkere dingen mee kan maken. Zoals deze auberginekaviaar. Binnenkort op de blog, beloofd!

Penne met muntpesto (veggie) – Nog eens eentje van Hugh Fea… Fearn… die van ‘Veg!’
Voor wie het ook wil maken, het staat op blz. 266. Dit was alvast veel lekkerder 
dan zijn ketchupcurry van bladzijde 245. Misschien moet ik zijn naam toch eens vanbuiten gaan leren.

Tomaten-papriksoep met rijst (veggie) – Soep waar je rijst in laat meekoken en die daarna ook mee mixt,
ik kreeg het idee toen ik eens voorbij Jamie Oliver zapte op Njam! en ik ga het goed onthouden.
Het is even lekker als het raar is.

Pasta Trapani – Ofte: ‘hoeveel verschillende pesto’s kan je eigenlijk maken, seg?’ Het lijkt op dit, maar het smaakt compleet anders. Net als de soep met rijst, is ook dit gerecht gebaseerd op eentje van Jamie Oliver.

Pasta Caprese (veggie) – Dit maakte ik voor een etentje met Lilas en Ecarlate. Lilas had namelijk amper nog 
een verse maaltijd gezien sinds Olive&Oléo een groot deel van haar tijd opeisen.
Om op een tweeling te babysitten, ben ik nog lang niet klaar – ik bedoel:
wat als die allebei tegelijk huilen of andere enge dingen doen? – dus met dat gebrek aan tijd kon ik niet helpen.
Maar als er iets is wat ik wél kan, is het wel zorgen dat mensen verse groentjes eten. Als voorgerecht maakte ik mijn pompoensoep met Pimentón. En als hoofdgerecht maakte ik Lilas en Ecarlate heel blij met deze veggie pasta.

Pasta Caprese (veggie) – De volgende dag sms’te Ecarlate me om het recept te vragen.
En heel misschien, als ik veel commentaar krijg, deel ik het binnenkort ook wel op m’n blogje.

Pasta Puttanesc-ish – Wat doe je met een paar sardientjes en een overschot olijfjes? 
Een pasta Puttanesc… ish maken, hé!

Pasta met asperges à la Mer – In het aspergeseizoen komt er een gerechtje bij in Mers receptengamma:
asperges in witte saus met eitjes en peterselie, met loze vink en… wait for it, wait for it… patatjes.
Ik nam haar saus over en maakte er… wait for it, wait for it… een pasta mee!

Paddenstoelenpasta met marsala (veggie) – Soms is lekker gewoon té simpel.

Marokkaans-mediterranecouscoussalade met garnalen – Jep, jep, ook lekker met garnaaltjes.

Pasta met avocadohummus (veggie) – Ik had nog wat kikkererwten over van de couscoussalade. En ja… Misschien moet ik eens een ander woord verzinnen voor ‘lekker’, want ik heb het gevoel dat ik in herhaling val. ‘Nom’ of zo.
Dit was weer bijna beschamend makkelijk, maar zo nom dat als ik het recept deel, jullie het mij vast zullen vergeven.

Rijstnoedels met broccolicurry (veggie) – Eentje gebaseerd op eentje van Ottolenghi, één van m’n helden.
Zijn versie vind je in ‘Plenty’, op blz. 98 Mijn versie was ietsje anders,
maar ik verkeer niet in de illusie dat je die van mij verkiest boven die van Hem.

Rode curry met rijst en garnalen – Wat doe je met een heleboel overschotjes van groentjes? In een wok gooien!

Mers kip in currysaus met puree – Een homp puree met iets naast, dat moet wel een recept van mijn mama zijn.
Dit is één van de tien gerechtjes die Mer maakt. Toen ik nog bij haar woonde, kon ik op den duur
geen kip in currysaus meer zien. Maar na meer dan anderhalf jaar had ik er nog eens zin in.