Ik ontdekte dat er naast mozzarella,
Grana Padano, kruidenkaas en plattekaas nog twee soorten kaas zijn die ik niet
vies vind: halloumi en pindakaas! Ik weet wel dat die laatste geen kaas is (en
plattekaas eigenlijk ook totaal niet) maar dan moeten ze dat zo maar niet
noemen, hé! Vanaf nu mag ik dus zeggen dat ik zes soorten kaas lust. Ja toch,
hé? En mijn liefje mag niet meer zeggen dat ik kaas moeten leren eten. Nee
toch, hé?
Het spijtige is wel dat ik net van de
halloumi en de pindakaas geen foto’s heb. De halloumi grilde ik en legde ik
samen met veel groentjes tussen pitabroodjes. Met de pindakaas besmeerde ik
veel te veel rijstwafels die ik daarna ook nog belegde met plakjes aardbei, banaan
en bestrooide met kaneel. Waarschijnlijk heeft iedereen dat al ontdekt, maar: DE-VINE!
Soit, van onderstaande gerechtjes maakte
ik wél foto’s, dus ik zal daar ook maar eens wat over vertellen.
.JPG) |
| Couscous Caponata met makreel – Niet slecht, maar ik blijf
aubergine het lekkerst vinden in Parmigiana-vorm. Na Parmigiana di Melanzane stelt elk ander auberginegerecht een klein beetje teleur. |
.JPG) |
| Hamburger met groentjes en zoetzure frietjes – De
hamburgers waren lekker, de zoetzure frietjes zus en zo. Die kwamen uit een receptje dat ik eeuwen geleden eens ergens heb uitgescheurd. Ik heb een hele kaft liggen met zo’n uitgescheurde receptjes. Op één of andere manier vind ik het zelfs niet erg dat het niet voor herhaling vatbaar is, zo kan ik plaats maken in m’n kaft voor andere dingen. |
 |
| Waldorf pastasalade – Alleen al door die ene aflevering van
Fawlty Towers wilde ik eens iets
‘Waldorf’ maken. Lekker, maar op den duur had ik het wel een beetje gehad met de knolselder. In het vervolg moet er nog iets bij, zodat geen enkele hap saai wordt, maar ik ben er nog niet uit wat precies. |
 |
| Ovenschotel met blé (veggie) – Er stond al lang een pak blé
– of tarwekorrels – in onze kast te wachten op een kans om zichzelf te bewijzen. Aangezien een blé-idee uitbleef, vond ik het weleens tijd om de blé’tjes gewoon ergens bij te kappen. |
 |
| Ovenschotel met blé (veggie) – Dit gerecht is één en al
‘wat zou ik er nog bijkappen?’, de uitgelezen gelegenheid dus voor mijn blé.
Wat begon met een half potje lightroom en een rode paprika die nog op moesten, werd een vrij verrassende veggie bléschotel met een nommie notenkorst! |
 |
| Pasta met spinazie en zalm – Spinazie is het enige groentje
dat ik lekkerder vind uit de diepvries dan vers. En deze variant met mozzarella is helemaal super! Af en toe handig om als plan B in de diepvries te hebben zitten. |
 |
| Kip met pruimensaus, witloof en patatjes – dagelijkse kost
– wat hier beter ‘sporadische kost’ zou heten – maar dan net een beetje anders. |
 |
| Aardperensoep met peterseliecoulis – Tijd voor een
bekentenis: ik had nog nooit aardpeer geproefd. En nu ik de smaak van aardpeer
eindelijk heb leren kennen, ben ik daar meteen voor gestraft, want ik kan nooit
meer alle jaren goedmaken dat ik dit heb moeten missen! Ontdekking nummer 3.
Aardpeer is lekker! Echt, als in: lékker! |
 |
| Quinoagratin met tonijn – Het lijkt een beetje op de
ovenschotel met blé, maar de smaak was helemaal anders. Hoewel je dat niet zo goed kan zien, heb ik echt een heleboel andere ingrediënten gebruikt in beide gerechten. |
.JPG) |
| Quinoagratin met tonijn – Quinoa en ik hadden een beetje een aarzelende start, maar ik begin het superfood
aller superfoods echt heel lekker te vinden. Ik ga proberen om het nog wat vaker op het menu te zetten! |
Komt quinoa bij jullie vaak op tafel?
Wat is jullie absolute succesrecept met quinoa? En euh… hadden jullie dat van
die halloumi, pindakaas en aardperen al ontdekt? Wat maken jullie daar zo al
mee?
Reacties
Een reactie posten