Doorgaan naar hoofdcontent

Pastasalade met broccoli en appeltjes

Soms blijkt mijn onlogische logica toch logisch. ‘Als broccoli lekker is met druifjes, moet het dat ook zijn met appeltjes,’ dacht ik. Na dit gerecht te hebben gemaakt, wíst ik dat dat zo is.
  
Afgezien van de pasta, is dit een gigantisch gezond gerechtje. Maar ik beschouw koolhydraten nu eenmaal niet als de vijand. Shoot me.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 200 g broccoli (Ongeveer 1/3de.)
  • 1 kleine rode appel
  • 1 kleine rode ui
  • 20 groene olijven
  • 10 gedroogde dadels
  • 6 sneden gerookte ham
  • 4 el amandelschilfers
  • 1 kl lopende honing
  • 1 el appelazijn
  • Bakboter
  • 140-160 g pasta (Ik nam spirelli tricolore.)
 Dressing
  • 2 el mosterd
  • 3 el lopende honing
  • 2 el appelazijn
  • Peper & zout
 Wat moet je doen?

1. Kook de pasta beetgaar in gezouten water en spoel hem daarna onder koud water, zodat hij niet gaat kleven en afkoelt.

2. Verdeel de broccoli in kleine roosjes. Als je zoals ik ook een deel van de steel mee gebruikt, snijd die dan in blokjes die nog iets kleiner zijn dan de roosjes. Zo is alles van de broccoli samen gaar. Stoom de broccoliroosjes en -blokjes beetgaar in 7-8 minuten en laat ze afkoelen.

3. Maak terwijl de broccoli stoomt en afkoelt de dressing door alle ingrediënten daarvoor onder elkaar te mengen. Snijd de dadels in stukjes en hak de olijven grof.

4. Rooster de amandelschilfers in een antikleefpan zonder vetstof (dit gaat snel!), haal ze uit de pan en laat afkoelen. Bak de sneden gerookte ham in dezelfde pan (ook zonder vetstof!) en leg ze daarna op keukenpapier. Zo worden ze lekker krokant.

5. Was de appel en snijd hem in schijfjes of hapklare blokjes. Doe een beetje bakboter in de antikleefpan een bak de appeltjes goudbruin. Laat ze karameliseren met een koffielepeltje honing en blus de pan daarna met ongeveer 1 eetlepel appelazijn.

6. Doe de koude pasta, de afgekoelde broccoli, de lauwe appeltjes en de olijven in een kom, en meng er de dressing onder. Werk af met de krokante ham, de dadels en de geroosterde amandelschilfers.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri