Doorgaan naar hoofdcontent

Beulingtaart met rodekool

Hier had ik nu eens echt al weken zin in. Ik was van plan om te wachten tot het echt koud werd, omdat dit naar mijn mening echte winterkost is die het beste smaakt wanneer het buiten vriest dat het kraakt, maar het weer werkte niet mee. Aangezien de Dagen Zonder Vlees dichterbij kwamen en we de winter waarschijnlijk gewoon echt wel hebben overgeslagen, besloot ik dan maar om het op het menu te zetten op een februaridag die dacht dat hij midden in de lente lag.

Ik haalde de inspiratie voor dit gerechtje uit Menu Maison, het allereerste kookboek dat ik ooit van mijn vriend Merlot heb gekregen. Dat was op kerstavond in 2010. En kijk maar eens hoe blij ik ermee was!


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • Kruimeldeeg
  • 300 g rodekool
  • 1 zwarte beuling
  • 1 witte beuling
  • 1 zoete appel (vb. Kanzi)
  • 3 el rozijnen
  • 5 el appelazijn
  • 3 el pijnboompitten
  • 1,5 el rietsuiker
  • 1 tl kaneel
  • Peper & zout
  • Bakboter
  • Scheutje water
Wat moet je doen?

1. Bedek een quichevorm met bakpapier en drapeer het kruimeldeeg erin. Bedek ook het deeg met bakpapier en vul het met baklinzen (of gedroogde kikkererwten, bakbonen…). Zet het in de oven, draai de oven op 200° en reken 20 minuten vanaf het moment dat de oven op temperatuur is.(*)

2. Snijd ongeveer 300 g rodekool fijn en stoof de rodekoolsnippers aan in wat bakboter. Voeg 3 eetlepels rozijntjes, 1 eetlepel rietsuiker, 1 theelepel kaneel en wat peper en zout toe.

3. Blus het potje met de rodekool na 5-10 minuutjes af met 5 eetelepels appelazijn en een klein scheutje water. Laat de rodekool nog 15 minuten gaarstoven.

4. Snijd ondertussen de beulingen in schijfjes. Was de appel en snijd hem in blokjes.

5. Haal het kruimeldeeg wanneer het 20 minuten heeft gebakken op 200° uit de oven. Haal de baklinzen eruit en vul het deeg met de rodekool. Leg daarop de blokjes appel en bestrooi ze met een halve eetlepel rietsuiker. Bedek de taart met de schijfjes beuling. Zet ze 20-25 minuutjes in de heteluchtoven op 200°.

6. Rooster 3 eetlepels pijnboompitjes in een antikleefpannetje zonder vetstof en werk de taart ermee af.

(*) Natuurlijk mag je de oven ook voorverwarmen, maar om energie te sparen doe ik dat zelf alleen wanneer ik desserts maak. In andere gerechten maken exacte tijden en temperaturen naar mijn ervaring minder uit.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri