Ik
vind het leuk om via fotootjes momenten te onthouden die je anders zou vergeten
of dingen op te merken waar je anders geen aandacht aan zou besteden. Vluchtige
momenten worden zo tijdloos. Heel gewone dingen worden bijzonder.
Dit
was mijn februari. Merlot maakte een nieuwe lay-out voor mijn blog (wat vind
jij ervan?) én hij bezorgde mij een verrassingsvalentijn. Ik kreeg een portie
hondjesknuffels en ik kocht lage laarsjes waar ik helemaal verliefd op ben.
Zo begin ik elke ochtend: met een kom
havermout waar de vitamientjes bijna uitspringen. Hier had ik mijn havermout
opgeleukt met lijnzaad, chiazaad, hennepzaad, dadels en noten. Tot enkele
jaren geleden ontbeet ik nooit. Nu is het mijn favoriete maaltijd van de dag.
Merlot stak mijn blog in een nieuw
kleedje! Ik wilde minder roos, meer rood en grotere foto’s. Ik ben heel blij met
wat hij ervan heeft gemaakt. Het enige ‘jammere’ is dat ik alle blogposts van
voor de themaverandering moet aanpassen aan de nieuwe lay-out. Daar ben ik stapsgewijs
mee bezig, maar als je nog vreemde dingen tegenkomt (vb. foto’s die over tekst
staan), weet je hoe dat komt.
Twitter dacht opeens dat ik een man was.
Dit was zó vreemd! Mijn vriend zag wel nog gewoon mijn foto als avatar, maar ik
zag de hele tijd deze man, hoe vaak ik ook vernieuwde. Ik veranderde meteen m’n
wachtwoord omdat ik het niet vertrouwde. Maar de avatar kreeg ik niet
veranderd. De man heeft er enkele dagen gestaan en toen was hij plots weg en
was mijn eigen fotootje er terug. Ik snap er nog steeds niets van!
Tijd voor Ladies’ Night, bij Ettie deze
keer! Zij maakte een superlekkere bladerdeegtaart met spinazie.
Dit is Milo, Ettie’s deugniet-hondje. Het is een
Corgi bomvol energie! Ettie moest een koekje gebruiken om hem éventjes te laten
stilzitten voor een Instagram-fotootje. 7 pogingen later was het eindelijk min
of meer gelukt.
De dag na onze Ladies’ Night moest ik
werken, op een zondag. Dat gebeurt heel soms, wanneer er een babybeurs is in
Brussel (ik werk in de babysector). Gelukkig was er lekkere
Nespresso-koffie om mij de dag door te slepen.
Toen Merlot en ik naar de winkel gingen,
zat deze loebas braaf te wachten op
zijn baasje. Ik kon mezelf gewoon niet tegenhouden. Sinds ik zelf geen hondje
meer heb (zij is in 2012 gestorven), benut ik elke kans die zich voordoet om met
een hondje te knuffelen. En kijk dan: hij heeft dezelfde haarkleur als ik!
Just
an ordinary evening at Artoo & Blanche’s. Artoo is gefascineerd geobsedeerd door alles wat
met Star Wars te maken heeft. Toen plots het licht uitging en hij de keuken
kwam binnenwandelen met twee lichtzwaarden uit Star Wars, keek niemand dan ook
vreemd op. Op deze foto zie je van links naar rechts Artoo, Anis en Chianti.
Anis en Chianti hadden een goddelijke
taart meegebracht: met een overdosis chocolade en advocaat. Yum!
Toen ik op 14 februari opstond, trof ik
dit aan. Merlot had voor een Valentijn gezorgd, de stiekemerd! Het maakte mij
zo onwijs blij! Hij had echte foodie-cadeautjes
gekocht: een flesje supergoede balsamicoazijn en witte wijnazijn met
frambozensmaak. Op Valentijnsavond moest hij gaan werken in Den Draaiboom (het
restaurant waar hij een studentenjob heeft), daarom had hij het zinnetje ‘We might be apart but I still love you!’ gemarkeerd.
Het vreemdste teentje knoflook dat ik
ooit heb gezien. Wat is dit? Het lijkt wel een baby knoflookje in de buik van
de mama.
Dit ontbijt leek wel een taartje, zo
lekker! Heel uitzonderlijk eens geen havermout, maar cruesli, die ik had ‘gepimpt’
met Turkse yoghurt, blauwe bessen, amandelschilders en hennepzaad.
Deze supertoffe laarsjes kwam ik tegen
toen ik eventjes een schoenwinkel binnenstapte omdat ik wat te vroeg was voor mijn
bus. Uiteindelijk heb ik nog moeten lopen om de bus te halen, omdat ik de tijd
uit het oog was verloren terwijl ik deze schoenen aan het kopen was. Typisch.
Rodekoolsoep in wording. In het begin is
de kleur wat wennen, maar ondertussen vind ik ze alleen nog maar mooi, niet
meer vreemd of eng. Deze keer werkte ik de rodekoolsoep af met dille, voor een etentje met Ecarlate, Céladon, Lilas en Potiron.
Zwaar verliefd op die schoenen van jou. (Om over de taart maar te zwijgen, maar die is even not done voor mij :-) )
BeantwoordenVerwijderenIk ben er ook serieus verliefd op. En ze waren dan nog een echt koopje, wat de liefde alleen maar groter maakt! ;-)
VerwijderenNot done door de alcohol bedoel je? :-) Ik volg je zwangerschapsverhaal met veel plezier op je blog. Al was de update van vorige week wel hard schrikken. Ik hoop heel erg met jullie mee dat dit aan het einde van de rit gewoon een 'bump in the road' bleek te zijn die je snel kan vergeten wanneer de dokter de kleine man in je armen legt...
Ik vermoed dat er in de taart ook iets van mousse zit en daar zitten dan weer rauwe eitjes in. (Ik tel de dagen af naar een bord tiramisu :-) :-) )
VerwijderenWat lief dat je volgt. Hebben gisteren terug slecht nieuws gekregen... dus de bump in the road wordt al meer een kuil.
Oei? Ik hoop dat het niet àl te erg is... Ik hou je blog in de gaten voor mocht je er klaar voor zijn om erover te schrijven...
Verwijderen