Doorgaan naar hoofdcontent

DZV week 5: aMuse Rouge denkt niet aan foto’s

Het was een hectische week, een emotionele achtbaan ook. Ik heb heel veel vriendinnen en familie gezien, heel veel gebabbeld en heel weinig foto’s genomen.

Maandag: venkel en hazelnoten met dadelmayonaise (I ♥ groente)


Op maandag was ik nog goed bezig. Ik maakte een gerechtje uit het kookboek I ♥ groente, waarvan je zowel mijn review als dit recept al zag voorbijkomen.

Dinsdag: veggie vogelnestjes met preipuree


Dit was lekker, maar staat nog niet helemaal op punt. Mijn zelfgemaakt veggie ‘gehakt’ viel een beetje uit elkaar, waardoor het heel moeilijk was om de vogelnestjes te bakken.

Woensdag: rijstwafels met avocado

Woensdagavond moest mijn vriend werken en ik had heel veel andere dingen aan mijn hoofd, waardoor ik heel laat pas dacht aan eten, en ik uiteindelijk dan maar wat rijstwafels belegde met avocado. Ik vergat een foto te nemen.

Donderdag: spaghetti met linzenbolognaise


Op woensdag kwamen Maure & Gourmand en Ecarlate eten. Ik maakte spaghetti met linzenbolognaise, maar had zo veel te vertellen dat ik vergat een foto te nemen. Op de foto hierboven zie je de overschot van de saus. Zo heb je toch een idee. De saus zat bomvol groenten: ui, look, wortel, prei, raap, venkel, paprika, linzen…

Vrijdag: vegetarische pizza (uit eten)

Op vrijdag gingen Merlot en ik uit eten. Het was de bedoeling om daarna ook nog naar de cinema te gaan, maar toen we op weg waren naar het restaurant belde vriendinnetje Lilas dat ze in de buurt van ons huisje was en vroeg ze of ze eventjes kon binnenspringen. Ik zei dat we onderweg waren om iets te gaan eten en nodigde haar ook uit. Uiteindelijk hebben we de hele avond zitten babbelen. We hadden het allebei meer dan nodig. Ik at een pizza met spinazie, tomaat en mozzarella, maar vergat alweer een foto te nemen.

Zaterdag: pindasoep met brood


Op zaterdag was ik weer alleen thuis. Ik had niet veel honger. Aan een kommetje zelfgemaakte pindasoep met wat brood had ik meer dan genoeg. Die pindasoep is een ontzéttend lekker uitgedraaid experiment trouwens. Gelukkig maar, kan ik tenminste toch één recept bloggen uit deze week!

Zondag: tomatensoep met gegrilde groenten (uit eten)

Instagram-foto

Omdat ik ook op zondag alleen thuis was nodigde mijn schoonmoeder me uit om met haar en een vriendin van haar iets te gaan eten. Mijn eetlust was eigenlijk nog steeds niet teruggekeerd, dus ik bestelde enkel een tomatensoep en wat gegrilde groenten. Al kon een tartufo als dessertje er nog net bij.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri