Doorgaan naar hoofdcontent

DZV week 7: aMuse Rouge is cook-ee

Of zoiets.

Ik heb deze week welgeteld één keer voor twee moeten koken en slechts twee keer voor mezelf. En dat laatste telde dan nog niet eens als koken, maar eerder als ‘iets bijeenzoeken’. Voor de rest werd er voor mij gekookt. Heel veel mensen vinden dat ongetwijfeld heel leuk, maar ik kijk al ontzettend uit naar een nieuwe week, waarin ik (hopelijk) heel wat vaker zelf kan koken. Ik ben veel liever de cook-er dan de cook-ee. Of zoiets.

Maandag: chop choy en nasi goreng (afhaal)

Instagram-foto

Op maandag ging ik voor het eerst naar de kinesiste. De spieren in mijn schouders en nek zitten namelijk helemaal vast. Na de behandeling had ik helemaal geen zin meer om te koken. We gingen dan maar even wat Chinees halen. Helaas was het geen aanrader voor wanneer je (tijdelijk) vegetarisch eet. Enkel de bijgerechten waren veggie. Ik nam dan maar een combinatie van twee bijgerechten om toch iets van variatie te hebben…

Dinsdag: tomatensoep + veggie foccacia (uit eten)

Instagram-foto

Op dinsdag gingen we iets eten met Merlot zijn mama. Ik nam een lekker focacciabroodje en een kom tomatensoep. Ik weet niet waarom, maar ik heb de laatste tijd absurd vaak zin in tomatensoep.

Woensdag: bloemkoolpizza margherita


Dit was de eerste en enige dag in de hele week dat ik voor twee moest koken. Ik maakte iets wat al lang op m’n lijstje stond en wat helemaal hot is in blogland: een pizza met een bodem van bloemkool. Hij was lekker, maar niet hard genoeg naar mijn zin. Hier is nog ruimte voor verbetering.

Donderdag: slaatje met tzay (uit eten)

Instagram-foto

Op donderdag gingen we iets eten met de vrienden van Merlot. Ik nam een slaatje met tzay. Ik kende het niet, maar dat maakte het voor mij alleen nog maar aanlokkelijker. Tzay blijkt een soort van Thaise tofu te zijn. Ik onthoud vooral dat het heel lekker is en dat ik er dringend naar op zoek moet. Weet iemand waar je tzay kan vinden?

Vrijdag: ovenschotel met witloof (door Céladon)

Op vrijdag was het tijd voor het maandelijkse etentje en een film met vriendinnetjes Ettie en Ecarlate. We houden het elke maand bij iemand anders thuis, en deze keer was het de beurt aan Ecarlate. Maar bij hen thuis staat de man aan het fornuis. Hij had voor ons een paprika-wortelsoep en een ovenschotel met puree, witloof en veggie gehakt gemaakt. Voor de soep was hij zelfs speciaal groentebouillon gaan kopen. Lief!

Zaterdag: tomatensoep + avocado met ei


Wat is dat toch met die vreemde drang naar tomatensoep? Vrijdagmiddag at ik het ook al als lunch. Op zaterdagavond had ik niet zoveel honger. Een halve avocado en twee hardgekookte eitjes met wat cocktailsaus vormden – samen met de soep – een prima avondmaal.

Zondag: spaghetti


De Dagen Zonder Vlees zijn officieel voorbij. Ik stond absoluut niet te springen om terug vlees te eten. ’s Middags at ik zelfs nog veggie: rijstwafels met avocado (die andere helft van de dag daarvoor) en roerei.


Het feit dat ik ’s avonds spaghetti (met kippengehakt) heb gegeten, is eigenlijk eerder toevallig. Doordat ik nog niet in de winkel was geraakt, was er niet veel meer in huis. Daarom nam ik maar mijn toevlucht tot het portietje spaghettisaus voor één dat nog in onze diepvries lag. Absoluut heel lekker, maar ik denk dat ik door de Dagen Zonder Vlees nog vaker veggie ga koken dan ik daarvoor al deed. Ik heb gewoon niet zo’n behoefte aan vlees, maar ban het niet helemaal omdat m’n vriend er af en toe wel van houdt en omdat ik niet alleen maar veggie recepten wil bloggen.

Reacties

  1. Je bent toch niet zwanger met u tomatensoepverslaving ;-) ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oei, is dat een voorbode die vaak voorkomt of zo? :-)

      Verwijderen
    2. Bij mij was het tomaat mozzarella en liters fanta :-) Bij mijn collega boterhammen met kip curry.
      geen idee of tomatensoep iets wil zeggen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri