Doorgaan naar hoofdcontent

Instagram Instants maart 2014

Ik vind het leuk om via fotootjes momenten te onthouden die je anders zou vergeten of dingen op te merken waar je anders geen aandacht aan zou besteden. Vluchtige momenten worden zo tijdloos. Heel gewone dingen worden bijzonder.

De eerste van een nieuwe maand betekent Instagram-tijd op m’n blog. Dit was mijn maart. Ik verjaarde, ging shoppen, ondernam een heus DIY-projectje, ontdekte een nieuwe hobby, mocht Smartmat testen en kreeg een vlaag van lenteschoonmaakkriebels. De maand werd afgesloten met een weekje ziekteverlof omwille van een blokkade in m’n bovenrug.


Een onverwacht bezoekertje op het werk. M’n collega had de poort laten openstaan, waardoor dit schattige kleine konijntje plots kwam binnengehuppeld. We hebben het gevangen en opnieuw losgelaten in het wild. Dat ging bij mij een beetje gepaard met pijn in het hart, maar iedereen verzekerde me dat konijntjes het gelukkigst zijn in het wild.

Bron foto: weheartit.com

Het krioelt in de omgeving van m’n werk trouwens van de diertjes. Ik zie dagelijks fazanten, hanen en zelfs muizen en ratten lopen. Gelukkig heb ik van geen enkel diertje bang. Behalve spinnen. Spinnen MOETEN dood. Bovenstaande afbeelding is op mij gebaseerd.


Soms vergeet ik bijna dat ik bezig ben met de Dagen Zonder Vlees. Toen Merlot en ik in Antwerpen gingen shoppen, werd ik helemaal enthousiast omdat we weer bij Wok A Way gingen lunchen. Vorige keer hebben we daar namelijk een onwijs lekkere wok met eend gegeten. Toen we moesten bestellen, besefte ik ineens dat ik veggie moest eten. Het slechte nieuws was dat ze maar één veggie wokgerecht hadden (seriously, what is up with that?). Het goede nieuws was dat de veggie wok (bijna) net zo lekker was als die met eend! Wanneer je in Antwerpen (of Gent, want daar zit er ook één) bent, moet je echt eens bij Wok A Way gaan eten.


Net een taartje. Het is natuurlijk moeilijk om verschillende soorten maaltijden te vergelijken, maar op een bepaalde manier houd ik meer van het ontbijt dan van de lunch of het avondeten. En dat terwijl ik tot voor enkele jaren nooit iets at ’s ochtends.


Nu ik dat net heb gezegd over het ontbijt, komt mijn favoriete lunch voorbij… Rijstwafels met pindakaas of cashewnotenspread, banaan en allerlei zaden. N! O! M!


Ik moest ‘eventjes’ naar de apotheker. Ik negeerde de apotheker die vlak bij mij thuis zit en ging naar de apotheker verder in de stad, waar ook de winkels zijn. Onder het motto ‘nu ik hier toch ben’, sprong ik daar maar meteen even enkele winkels binnen. Ik vond twee super comfortabele strakke broeken, een nagellakje (in de kleur Lemon Meringue van L’Oréal) en enkele accessoires.


Vooral hiermee ben ik super super suuuper blij! Ik kocht dit bij de H&M: een gouden kettinkje met alle letters van het alfabet erbij. Het was het àllerlaatste exemplaar, want anders had ik er nog eentje gekocht. Nu kan ik namelijk het woord ‘ROUGE’ niet meer vormen, omdat de ‘E’ en de ‘U’ al in gebruik zijn. Ondertussen ben ik nog enkele H&M’s binnengelopen en heb ik ook al online gezocht, maar het kettinkje is nergens meer te vinden. Bijna alsof het nooit heeft bestaan… Dat maakt dit exemplaar natuurlijk wel des te specialer, maar toch… Bizar!


Ik ging meteen aan de slag met een DIY-projectje met de schuivertjes die ik net had gekocht en enkele van m’n nagellakjes. ‘Enkele’, ja, je leest dat goed. Dit is nog maar het tipje van een heel kleurrijke ijsberg! Is dit niet ontzettend leuk trouwens?


O ja, ik ben eigenlijk een foodblogster. Soms bewijs ik aan mezelf dat je niet per se koolhydraten nodig hebt om ‘vol’ te zitten. Dit was avocado, tomaat, mozzarella en aardbeien met een balsamicodressing. Heel lekker en méér dan genoeg!


Gado gado! Dit at ik ’s middags op m’n verjaardag in Wijnegem shoppingcenter. Je kon al lezen hoe dit het begin was van een ware obsessie…


Op de wishlist! Ik voorspel stiekem dat ik het niet lang meer uithoud en hem binnenkort ga halen. Het is de Canon EOS 100D, volgens mijn vriend een goed instapmodel. Ik wil me echt meer toeleggen op digitale fotografie. Heeft iemand ervaring met deze spiegelreflexcamera?


Uit de Fnac nam ik dit mee: een kleurboek en kleurpotloden! Ik was vergeten hoe leuk dit is om te doen. Ik heb al hele avonden zitten kleuren. Het heeft op een ondefinieerbare manier iets ontspannends. De titel van dit kleurboek vind ik trouwens erg grappig: ‘Het tweede enige echte kleurboek voor volwassenen’. Dit is namelijk de opvolger van ‘Het enige echte kleurboek voor volwassenen’. Ik vond de plaatjes in dit kleurboek op het eerste zicht nét iets leuker dan die in het andere. Ik twijfelde even of ik ze allebei zou meenemen, maar hier ben ik sowieso al een hele tijd zoet mee. Er staan maar liefst 144 kleurplaten in dit boek! En het zijn allemaal gedetailleerde tekeningen met superkleine vlakjes om in te kleuren. Ik merk nu al dat ik echt lang doe over kleine stukjes. Al neemt gewoon een kleurtje kiezen bij mij ook altijd al heel wat tijd in beslag.


Ook dit kwamen we tegen tijdens onze shopdag. We stonden even te twijfelen – het is misschien niet iets om fier op te zijn, maar deze spreuk past zó goed bij mij – maar lieten hem uiteindelijk toch liggen. We willen graag enkele van zo’n bordjes in onze keuken hangen, en dan zijn er wellicht andere spreuken die daar beter passen, iets met allerbeste keukenprinsesje ooit of zo (grapje).


 ’s Avond op mijn verjaardag werd er nog een extra verjaardagscadeautje geleverd onder de vorm van een Smartmat-pakket dat ik mocht testen voor m’n blog. Zo leuk! Ik vind het bijna onwezenlijk dat ik dit kreeg, ‘gewoon’ omdat ik blog. Hoe Smartmat beviel, kon je al lezen in mijn review erover.


Opeens begon het te kriebelen om op te ruimen. Enkel mijn kleerkast dan wel. Nu ja, je moet ergens beginnen, hé. Dit gaat allemaal onverbiddelijk weg!


En zo ziet die hoop eruit in zakjes. Later, bij een tweede opruimronde, kwamen daar zelfs nog drie zakjes bij. Ik ga ze allemaal binnenbrengen bij H&M. Per twee zakjes krijg je een bon van 15% korting. Het is niet veel, maar het is toch beter dan kleren bijhouden die je toch nooit aandoet. Van opruimen (en weggooien) word ik eigenlijk stiekem blij. Het geeft me altijd zo’n ‘bevrijd’ gevoel achteraf.


Ik maakte een superlekker bananenbrood met alleen maar gezonde dingen. Het recept daarvoor komt volgende week online. Het bananenbrood was hier amper uit de oven en Merlot was al bezig aan zijn tweede stuk. Betrapt!


Yay for Discovery Day! Ik word altijd blij wanneer ik een mailtje krijg van Deauty dat mijn Deautybox het magazijn heeft verlaten. De volgende werkdag wordt die dan geleverd. Deze keer mocht ik één van de productjes kiezen, de rest was zoals altijd een verrassing. Het product waarvoor ik heb gekozen, was een paarse mascara van T.LeClerc. Supermooie kleur bij m’n rode haren, al zeg ik het zelf.


Op zondag maakte ik een verkeerde beweging, waardoor mijn bovenrug heel pijn ging doen. Mijn ‘werkweek’ begon dan ook in de wachtkamer bij de dokter. Er zat een zenuw gekneld waardoor mijn spieren ontstoken en geblokkeerd raakten. De dokter schreef me een weekje thuis. Ik moest wel zorgen voor wat beweging en afwisseling. Telkens wanneer de pijn te erg werd, moest ik van houding veranderen en iets anders gaan doen. Ik heb dan ook een rustige week achter de rug waarbij ik afwisselde tussen bloggen, lezen, tv-kijken, wat rondlopen… Afgezien van de pijn was zo’n stressvrij weekje weleens fijn!


Ik vind het zelf erg om te moeten vaststellen dat ik tegenwoordig ‘krikkel’ word wanneer ik geen internetverbinding heb. Er waren internetproblemen in onze hele buurt. Die hebben uiteindelijk ‘slechts’ een uurtje of drie geduurd, maar toch voelde 3G op m’n smartphone een beetje als ‘mijn redding’.


Veel van m’n vrije uren heb ik doorgebracht tussen m’n kookboeken, op zoek naar inspiratie voor Slim Concept-recepten. Lekkere en gevarieerde recepten bedenken zonder koolhydraten, vetstof, bepaalde groentjes… Het is een hele uitdaging! Ik probeer tweewekelijks een Slim Concept-recept te posten, en meer als dat kan. Heb jij mijn blogpost over Slim Concept al gelezen?



Plots zag ik m’n pageviews pijlsnel de hoogte in schieten… Smartmat had mijn review op hun Facebookpagina gedeeld. Zo onwijs blij mee! Ik hoop dat er enkele Smartmatters zijn blijven hangen bij m’n blogje en wil alle nieuwe lezertjes dan ook van harte welkom heten op aMuse Rouge!


Tijdens m’n ziekteverlof kon ik weinig anders doen dan bloggen, tv-kijken en lezen. Zo belandde ik uiteindelijk alweer aan bij m’n favoriete hoofdstuk uit de zeven Harry Potter-boeken. Het is een hoofdstuk uit het allerlaatste boek en het vertelt het verhaal van professor Sneep. Het is mijn favoriete verhaallijn uit de hele reeks… Ik wil niet te veel verklappen (nu ja, is er iemand die Harry Potter nog níet heeft gelezen?), maar alles draait om een onvervulde liefdeswens. En daarbij breekt mijn tere hartje. Wat is jouw favoriete Harry Potter-boek? En heb jij net zoals mij een favoriet hoofdstuk?


Foodie breakfast: overnight oats opgeleukt met aardbeien, dadels, amandelschilfers, lijn-, chia- en hennepzaad.


Mijn liefje en één van zijn stilaan uit de hand aan het lopen hobby’s. We zouden eigenlijk al een tweede wijnrekje moeten aanschaffen…


Ik houd van m’n stad. Zeker wanneer ze wordt verlicht door een prachtig lentezonnetje. Dit is vlak bij waar ik woon trouwens. Kent iemand Lier?

Op zaterdag was het weer etentjestijd met mijn vrienden uit het middelbaar. Deze keer ging het etentje door bij Rubis. Zij heeft drie hondjes en Pommes had de hare ook bij. I was in doggy heaven! De linkse woef is van Pommes, de andere twee van Rubis. Haar derde hond zat boven omdat hij het enige mannetje was en de hele tijd nogal luidruchtig indruk probeerde te maken op het teefje van Pommes.

Reacties

  1. Hier is de kelder verbouwt tot halve wijnkelder voor de echtgenoot. Ooit ook begonnen met een rekje :-) Je weet wat je te wachten staat.
    En ja Lier ken ik. :-) Enerzijds omdat we er mijn grootmoeder regelmatig in het ziekenhuis gaan bezoeken. Anderzijds omdat ik een beetje gek ben op de markt van Lier.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O jee! :-) Nu ja, het is gelukkig een hobby waar ook wij mee van kunnen genieten (allez, jij tijdelijk niet natuurlijk...) :-)

      Ben je gek van de wekelijkse markt in Lier of van het marktplein zelf? :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri