Doorgaan naar hoofdcontent

Spinaziequiche

Ik dacht altijd dat spinazie de enige groente was die ik lekkerder vond uit de diepvries. Man, wat had ik het mis.


Wat heb je nodig?
  • 1 pak (230 g) kruimeldeeg
  • 200 g spinazie
  • 150 g champignons
  • 100 g zongedroogde tomaten
  • 50 g pijnboompitten
  • 1 potje (250 ml) ricotta
  • 4 eieren
  • 2 teentjes knoflook
  • Peper & zout
Wat moet je doen?

1. Bekleed een quichevorm met bakpapier en schik het kruimeldeeg erin. Leg daarop weer een vel bakpapier en vul de vorm met baklinzen of een ander ovenbestendig gewicht. Zet het deeg 20-25 minuten in de oven op 180°. Neem de vorm daarna uit de oven en haal het bakpapier met daarop de baklinzen eruit.

2. Roer de ricotta los met de eitjes, pel en pers de teentjes knoflook erbij. Snijd de zongedroogde tomaten in stukjes en doe ook die erbij. Kruid met peper en zout.

3. Rooster de pijnboompitten in een antikleefpan zonder vetstof en haal ze uit de pan wanneer ze bruin zijn, zodat ze niet kunnen verbranden. Maak de champignons schoon met wat keukenpapier en snijd de grotere exemplaren in twee. Laat de spinazie slinken in een antikleefpotje (dan heb je geen vetstof nodig).

4. Vul het kruimeldeeg met de spinazie (laat het eventuele vocht dat uit de spinazie is gekomen tijdens het achterwege), schik daarop de rauwe champignons en de geroosterde pijnboompitten en vul de vorm met het ricottamengsel.

5. Bak de quiche 25 minuten op 180° en zet daarna nog 5 minuutjes de grillstand op.

Wij aten er rodekool bij die ik had laten marineren in azijn en honing.
PS Ik <3 dat dit stukje de vorm heeft van een hartje!

Reacties

  1. Gisteren gemaakt, vandaag ook een stukje aan de mama gegeven. We zijn allebei fan! Bedankt voor het recept.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Joepie! Bedankt om me dit te laten weten, maakt me altijd heel erg blij. :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri