Pastasalade met asperges en haloumi

Asperges zonder eitjes, boter, hesp of zalm zijn ook lekker! Dat bewijst deze aparte pastasalade wel. Ons witte goud blijkt ook te schitteren in een mediterrane setting.

Dit is een ideaal gerechtje voor een zonovergoten dag in België. Wij luidden er alvast het buiten-etenseizoen mee in!

Wat heb je nodig (2 personen)?

120 g pasta (Kies een kleine pastasoort, zoals spirelli.)
8 witte asperges
1 pakje (250 g) haloumi (Cypriotische kaas die niet smelt.)
50 g rucola
4 el zongedroogde tomaatjes
Optioneel: 100 g spekjes

Dressing

1 el mosterd
1 el lopende honing
3 el olijfolie
1 el witte balsamicoazijn
Peper & zout

Wat moet je doen?

1. Kook de pasta beetgaar in ruim gezouten water. Haal hem wanneer hij klaar is uit het water met een schuimspaan, spoel hem onder de koude kraan en laat hem uitlekken in een vergiet. Doe hem daarna in een grote kom.

2. Schil terwijl de pasta opstaat de asperges en snijd ze allemaal in drie stukken. Zorg ervoor dat het stuk met het kopje het grootst is. Dat is immers het snelst gaar, en wanneer dat stuk wat groter is, is de kooktijd dus hetzelfde. Kook de asperges beetgaar in hetzelfde water als de pasta. Bij mij duurde dat zo’n 10 minuutjes, maar aangezien ik niet getimed heb, kan je best op tijd al eens checken door met een scherp mes in het dikste stuk te steken. Laat de asperges wanneer ze klaar zijn uitlekken en een beetje afkoelen in een vergiet.

3. Bak de spekjes als je die gebruikt. Tip voor minder afwas: gebruik een grillpan, je hebt die daarna sowieso nog nodig voor de haloumi. Snijd de zongedroogde tomaatjes in kleine stukjes.

4. Maak de dressing door alle ingrediënten daarvoor te mengen. Let wel op met het zout. Zowel de haloumi als de spekjes hebben al een vrij zoute smaak.

5. Snijd de haloumi in plakjes en grill ze goudbruin in de pan.

6. Doe de spekjes en de zongedroogde tomaten bij de afgekoelde pasta en roer de dressing eronder. Meng ook de rucola en asperges door de pastasalade en werk hem af met de gegrilde haloumi.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in ...

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri...

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen ...

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog