Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 19: aMuse Rouge mist koken

Merlot is de laatste tijd ontzettend veel aan het werken, wat betekent dat hij vaak niet thuis eet, maar in het restaurant waar hij werkt. Omdat ik het op één of andere manier zonde vind om alleen voor mezelf te koken (misschien omdat er dan niemand is om me een complimentje te geven over m’n kookkunsten?) eet ik op die dagen vaak iets makkelijks waar niet veel kokkerellen aan te pas komt. Deze week heb ik slechts twee keer echt moeten koken voor ons beiden. Ik hoop dat daar snel terug verandering in komt, want op deze manier kan ik natuurlijk ook weinig receptjes bloggen.

Maandag: spaghetti


De saus kwam uit de diepvries. Die heb ik dus ooit wel zelf gemaakt, maar niet nu. Dit was één van de dagen waarop ik alleen thuis was. Gelukkig verzacht spaghetti de pijn van het alleen-zijn altijd.

Dinsdag: witloofrolletjespasta


De ingrediënten van witloofrolletjes uit de oven, maar dan is een pasta. Perfect comfort food for a rainy May day.

Woensdag: croque madame met groentjes


Je raadt het vast al wel aan wat ik heb gegeten. Ook op woensdag moest Merlot werken. Omdat wit brood, kaas (in dit geval mozzarella) en hesp niet echt zorgen voor veel vitamientjes, maakte ik er wel een lekker slaatje bij.

Donderdag: zalm met prei en patatjes (etentje bij vrienden)

Op donderdag waren we uitgenodigd bij vriendjes, waar we een lekker stuk zalm kregen met prei en pureepatatjes. Stom dat ik er een foto van ben vergeten te nemen. Hoe gezelliger de avond, hoe minder ik denk aan foto’s, zal ik maar zeggen.

Vrijdag: Russische zalmpirozjki’s (Zalm)


Joepie, ik kon eindelijk het recept maken uit het kookboek dat ik eventjes geleden al reviewde! En nog eens joepie, want het was heel lekker. Het recept komt morgen online.

Zaterdag: pizza met tonijn (diepvries)

Hiervan heb ik bewust geen foto genomen omdat ik me een beetje schaam. Ik had plots superveel zin in een diepvriespizza met tonijn (die van Dr. Oetker). Mijn moeder kocht die vroeger regelmatig, maar ondertussen is het al minstens drie jaar geleden dat ik hier zelfs nog maar aan heb gedacht. Waarom nu dan? Misschien door deze blogpost, waarin ik enkele van mijn rare eetgewoontes van vroeger onder de loep nam… Nu ja, hopelijk is het nu weer voor drie jaar ‘uit mijn systeem’.

Zondag: aspergesoep + slaatje met avocado, mozzarella en champignons (bij Myrtille)

Op zondag bleef ik onverwacht mee-eten bij mijn schoonmoeder Myrtille. Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet bij.

Eet jij vaak pizza of andere kant-en-klare dingen uit de diepvries? En voel jij je dan net als mij schuldig achteraf?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri