Doorgaan naar hoofdcontent

Koken voor jezelf: salade met meloen en ham

Doordat mijn vriend elke week wel een paar avonden moet werken in een restaurant – en hij daar dan ook eet – moet ik vaak koken voor mezelf. Nu ja, ‘koken’… Hoewel ik ontzettend graag keukenprinses (vind jij ook niet dat dat een werkwoord zou moeten zijn?) houd ik er niet van om lang in de keuken te staan ‘gewoon’ voor mezelf. Maar ik wil dan weer wél gezond en lekker eten. Een persoonlijke uitdaging waarin ik heel goed slaag. Ook wanneer ik alleen ben, eet ik altijd vers, ga ik nooit iets afhalen en zijn kant-en-klare dingen geen optie.

Wanneer ik afgelopen weekend deze salade in elkaar flanste voor mezelf, bedacht ik me plots dat ik van koken voor één persoon best een nieuwe categorie op m’n blog kon maken. Het is de perfecte noemer voor receptjes die de naam ‘recept’ eigenlijk niet eens waardig zijn, maar waarvan het ook zonde zou zijn om ze niet te delen. Je weet immers maar nooit dat sommige mensen nog niet op het idee zijn gekomen…


Wat heb je nodig (1 persoon)?
  • Sla (Een mengeling met rucola is mijn favoriet.)
  • ½ meloen (Galiameloen, cavaillon,… Wat je lekker vindt!)
  • 4-5 sneetjes gerookte ham
  • 1 bolletje mozzarella
  • ½ citroen
  • Peper en zout
  • Olijfolie
  • Optioneel: 2 el zongedroogde tomaatjes
Wat moet je doen?
1. Haal de schil van de meloen. Dat gaat het makkelijkst door de halve meloen nog eens in vier te verdelen en van die partjes het vruchtvlees uit de schil te snijden. Snijd de meloen in hapklare stukken.

2. Snijd of trek de reepjes ham in stukjes en doe hetzelfde met de mozzarella.

3. Schik de sla op je bord, verdeel er de meloen, ham, mozzarella en eventueel wat zongedroogde tomaatjes over. Besprenkel de salade met olijfolie en het sap van een halve citroen. Kruid met peper en zout.

Voor mij is deze salade op zich vullend genoeg, maar als je veel honger hebt, is wat brood er lekker bij.

De andere helft van de meloen is trouwens een lekkere snack voor één van de volgende dagen. Of je kan er – zoals ik – natuurlijk nog eens dezelfde salade mee maken!

Reacties

  1. Oh leuke nieuwe rubriek! Ik moet tegenwoordig ook vaak voor mijzelf koken (vriend kan warm eten op het werk) en ik kook dan vaak een portie waar ik direct twee à drie dagen van kan eten (al naargelang de goesting vries ik die extra portie in of eet ik ze direct de dag erna op). Maar zoals je zegt, als het enkel voor jezelf is, wil je daar dan niet zoveel tijd insteken. Dus ik volg dit zeker mee, want inspiratie is altijd welkom!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie! Leuk dat er nog mensen zijn die denken zoals ik op dat gebied. :-)

      Verwijderen
  2. Leuke categorie! Alle tips voor gezonde maaltijden voor 1 persoon zijn meer dan welkom!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri