Weekmenu 21-24: hoogtepunten

Terug van eventjes weggeweest op maandag: het weekmenu. Vandaag begint de 25^ste week van 2014. (Het jaar zit dus alweer bijna op de helft. Iek!) Vier weken lang heb ik geen weekmenu bijgehouden op m’n blog. Eerder deze maand vertelde ik al waarom: voornamelijk omwille van ontelbaar veel etentjes buitenshuis (op restaurant en bij familie en vrienden) heb ik de laatste tijd véél te weinig kunnen koken.

Ik weet nog niet precies hoe ik het nu ga verderzetten: opnieuw elke week mijn weekmenu bloggen, om de twee weken een overzicht geven van wat ik zelf heb gemaakt of nog iets anders… Ik denk er nog eventjes over na. Maar voor nu toon ik je alvast de hoogtepunten van de afgelopen vier weken.

Gepofte zoete aardappel met zalm en mangosalsa

Mijn vitamine A-gerechtje. Het recept staat al op m’n blog. Echt een aanrader!

Appel-kaneelrisotto

Dit was het dessert dat ik maakte voor een etentje met Maure en Gourmand. Het was best lekker, maar ik besliste toch om het niet te bloggen. Ik wil echt streng blijven over wat wel en niet op m’n blog mag.

Pasta met yoghurtpesto (veggie)

Zelfgemaakte basilicumpesto vermengd met Griekse yoghurt. Nom!

Pasta pomodoro

Verse tomaten, verse basilicum en knoflook. Meer heeft pasta eigenlijk niet nodig.

Quinoa kipsalade

Nog een receptje dat je al kan terugvinden op m’n blog. Het is er eentje uit een kookboek dat ik heb gereviewd.

Tonijn met wasabigroentjes

Een experiment voor Slim Concept. Heel lekker, maar na een tijdje iets te eentonig. Ik ga dit nog pimpen en daarna bloggen.

Zoetzuur witloof met kippengehakt

Een niet-veggie variatie op dit recept. Naast witloof gebruikte ik ook champignons, en in plaats van sojagehakt gebruikte ik eens kippengehakt.

Maiale tonnato

Mijn superlekkere vitamine B1-gerechtje. Het recept? Klik!

Slaatje met avocadomayonaise (veggie)

De saus die ik maakte voor de maiale tonnato zonder de tonijn is eigenlijk avocadomayonaise. Heel lekker in een slaatje met rucola, tomaat, ei en mozzarella.

Wat denk jij over m’n weekmenu’s? Moet ik ze opnieuw wekelijks gaan delen (dus echt alles, zelfgemaakt of niet)? Of lijkt het je een beter idee om twee keer per maand een soort van samenvatting te geven van alleen de dingen die ik zelf heb klaargemaakt? Of heb jij nog een ander idee? Laat het me zeker weten!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog