Doorgaan naar hoofdcontent

Vitamine B3


Net als alle B-vitamines helpt ook B3 bij het omzetten van glucose, eiwitten en vetten in energie. Die energie is onder andere nodig om ons spijsverteringsstelsel op peil te houden. Specifiek speelt de vitamine een cruciale rol in de vetstofwisseling, met andere woorden: het verwerken van vetten. Zo zorgt vitamine B3 ervoor dat goede – onverzadigde – vetten in de hersenen terechtkomen (bijvoorbeeld die uit vette vis, avocado, noten…). Op die manier beschermt de vitamine tegen cognitieve achteruitgang.

Ook zorgt vitamine B3 ervoor dat de hoeveelheid ‘goede cholesterol’ in het lichaam stijgt. Die goede cholesterol verwijdert de slechte uit het bloed. Op die manier beschermt vitamine B3 dus tegen hart- en vaatziekten. Daarnaast houdt vitamine B3 ons bloedsuikergehalte in evenwicht.

Een laatste belangrijk feit is dat de vitamine de DNA-celdeling controleert. Ze zorgt ervoor dat ons DNA op de juiste manier wordt gereproduceerd. Op die manier speelt vitamine B3 dan ook een rol in het voorkomen en behandelen van kanker. Tumoren ontstaan immers door een abnormale, ongecontroleerde celdeling.

Een teveel aan vitamine B3 dat je uit voeding haalt, wordt uitgescheiden via de urine en is dus niet schadelijk. Al kan je door te veel vitamine B3-supplementen wel gaan blozen of zweten.

Dierlijke bronnen? De beste dierlijke bronnen zijn eiwitrijke producten, zoals gevogelte, vis, rood vlees en lever.

Plantaardige bronnen? Kastanjechampignons zijn een ontzettend goede plantaardige bron, maar ook asperges, avocado, dadels, granen, peulvruchten, noten en zoete aardappelen zijn een heel goed idee.

Met behulp van vitamine B2, B6 en ijzer kan het lichaam vitamine B3 ook zelf aanmaken uit het aminozuur tryptofaan, en dat haal je dan weer uit zuivelproducten, eieren en gevogelte.

Deze samenvatting is gebaseerd op het boek Super Eating van Ian Marber en mijn cursus Afslankingsconsulente van het CVA.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri