Doorgaan naar hoofdcontent

Pasta met kip in pittige tomatensaus

Dit gerecht is enkele weken geleden ontstaan, wanneer we voor onze reis nog enkele verdwaalde ingrediënten in onze ijskast hadden liggen. Ik zei toen dat ik die ingrediënten in het vervolg zeker opzettelijk zou meebrengen. Dit is echt zo’n gerechtje dat van mij permanent in het weekmenu zou mogen. Nu ja, als ik geen foodblog had en ‘verplicht’ was om steeds nieuwe dingen te maken dan.

Door de mascarpone in de saus is dit receptje iets calorierijker dan dat je van mij gewoon bent. In principe kan je die wel weglaten, maar hij maakt de saus eigenlijk echt lekkerder!

Wist je trouwens dat je mascarpone gewoon kan invriezen en daarna in bevroren vorm weer gebruiken? Dat gaat uiteraard niet in desserts, maar je kan hem bijvoorbeeld wel gewoon laten smelten in een saus.



Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 160-180 pasta, bv. spaghetti
  • 1 kipfilet
  • 1 grote ui
  • 2 teentjes knoflook
  • 200 g verse spinazie
  • 2 tomaten
  • 1 klein potje tomatenpuree
  • 150 ml tomatenpassata, bv. Tomato Frito
  • 2 el mascarpone (of Griekse yoghurt)
  • 1 kl harissa
  • Peper & zout
  • (Olijf)olie
  • Optioneel voor de afwerking: verse peterselie en Parmezaanse kaas
Wat moet je doen?

1. Kook de pasta beetgaar in ruim gezouten water.

2. Pel de ui en snijd hem in halve ringen. Bak die aan in een grote antikleefpanin wat olijfolie. Pel ook de teentjes knoflook en plet ze of snijd ze heel fijn. Doe ze bij de uien.

3. Roer de harissa en de tomatenpuree onder de uien wanneer die glazig zijn. Ontvel de tomaten, snijd ze in blokjes en doe ze bij in de pan. Voeg ook de tomatenpassata toe en een beetje kookvocht van de pasta.

4. Snijd de kipfilet in reepjes en laat ze garen in de saus.

5. Roer op het einde de spinazie en de mascarpone door de tomatensaus, en kruid het geheel met peper en zout. Giet de pasta af en meng hem onder de tomatensaus. Serveer eventueel met wat fijngesneden verse peterselie en/of geraspte Parmezaanse kaas.


Reacties

  1. We probeerden dit recept gisteren uit en het gaat hier zeker nog op tafel komen. Al ga ik er dan wel meer harissa indoen (nu 1,5 koffielepel voor de dubbele hoeveelheid, wegens niet meer in huis), want nu was het eigenlijk helemaal niet pikant :-) Alleszins, ook niet-pikant is het de moeite!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O jammer! Maar ja, da's inderdaad meteen een excuus om het snel nog eens te maken! ;-)

      Verwijderen
    2. Oh, 't was eigenlijk niet jammer hoor! Het was zo ook heel lekker en stiekem denk ik dat Johan wel blij was met een niet pikante versie, aangezien we twee dagen ervoor bij vrienden een overdreven pikante curry hadden gekregen en hij dus even niet zo veel zin had in pikant ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri