Zin in gerechten voor twee dagen?

Je hebt misschien al gemerkt dat er niet meer elke weekdag een blogpost online komt hier op aMuse Rouge. Het heeft er alles mee te maken dat ik anderhalve week geleden ben gestart met een lerarenopleiding en ik al meteen om de oren werd geslagen met taken die ik zelfs op m’n beide handen én voeten niet meer kan tellen. Voor nu is mijn streefdoel dus eventjes drie in plaats van vijf blogposts per week.

Een ander gevolg is dat ik minder tijd heb om te koken. Wij hebben de afgelopen week zelfs een keertje pizza besteld en Chinees afgehaald. Om je een idee te geven van wat dat betekent in mijn wereld: pizza bestellen doen wij nooit, Chinees afhalen zo’n twee keer per jaar. Alvorens ik in het frituur sta (stel je vóór!), moet er iets veranderen. Ik heb enkele ideeën die mij een beetje meer tijd kopen doorheen de week.

Het eerste is om mijn vriend af en toe te laten koken. Op zich is dat vrij riskant. De kans is groot dat hij dan elke keer een kaastafel ‘maakt’. Of een boterham met choco. Maar ook om dat te vermijden heb ik een idee: hij kan elke week een recept maken dat al op m’n blog staat. Stap-voor-stapinstructies voor hem, de garantie op warm eten en groentjes voor mij! En daarnaast kan ik hem (denk ik toch) ook wel vertrouwen met groenten-vlees-patatjeskost.

Een tweede idee is om elke week minstens één gerecht te maken voor twee dagen, en een derde om onze diepvriezer vol te proppen met soep en een wekelijkse soepdag in te lassen.

Op die manier koop ik enkele avonden tijd voor mezelf, maar blijven er ook nog voldoende dagen over om mij uit te leven achter het fornuis, zodat ik m’n blog gevuld blijf krijgen met recepten.

Ik doe m’n best om er je vrijdag weer een gloednieuw te geven, maar voor nu krijg je alvast wat inspiratie voor uiteenlopende gerechten die de tweede dag alleen maar lekkerder zijn!

Chili sin carne

Herfstlasagne

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Lasagne Parmigiana (Let op: dit gerecht staat uitgeschreven voor twee personen. Verdubbel dus de hoeveelheden!)

Spaghettitaart

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog