Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 39-40: aMuse ontwaakt in oktober

Na een kleine twee weken verdrinken in schooltaken heb ik me opnieuw naar de oppervlakte weten te spartelen, en weet je wat? Het is al volop oktober! De hoogste tijd om nog eens te delen wat we de afgelopen tijd zoal hebben gegeten.

Pasta met dillepesto, courgette en zalm


In dit bord kwamen heel veel smaken samen. Als je erg van dille houdt, is dit een aanrader!

Snijbonen met cordon bleu en patatjes


De reden waarom ik nog eens patatjes kocht: een plotse craving voor snijbonen. Om één of andere reden is dat een groente die ik volledig over het hoofd heb gezien in al die tijd dat mijn vriend en ik al samenwonen (ondertussen al 2 jaar en 9 maanden). De laatste keer dat ik snijbonen at, was toen ik nog thuis woonde. En dan was op exact deze manier: met patatjes en een cordon bleu bij. Ik deed hier trouwens nog ketchup en mayonaise bij, zoals ik vroeger ook altijd deed. Ik was vergeten hoe lekker ik dit vond! Op welke manier maak jij snijboontjes klaar?

Spaghetti ‘Lady en de Vagebond’ met veggie balletjes (veggie)


Ik vind dat de tomatensaus er op de foto heel artificieel en niet zo lekker uitziet als ze was, maar dat komt volgens mij door het licht, want ze zit echt boordevol verse tomaten. Ik deed er maar een klein scheutje passata bij, en dan alleen maar omdat dat een restje was dat op moest. Lekker! En de veggie balletjes (die ik gewoon kocht in de supermarkt) bewijzen dat vlees af en toe best nepvlees mag zijn. De Vagebond zelf zou het verschil niet proeven.

Pasta met tomatenroomsaus (veggie)


Dit at ik twee keer. Ik maakte het voor mezelf toen ik alleen thuis was en de overschot verdween in een potje in de diepvriezer. Later die week mocht dat potje er weer uit omdat het o zo lekker was en ik geen zin had om naar de winkel te gaan.

Pasta pesto tonno


Ik stelde nog een laatste keer de boodschappen uit door te koken uit de voorraadkast.

Witloofrolletjes met gegratineerde puree


Nadat ik dan toch eindelijk boodschappen had gedaan, maakte ik één van m’n vriend z’n lievelingsmaaltjes: ‘witloof met hesp en kaassaus’. Met extra veel kaas, omdat dat hier in huis een maatstaf is voor hoe graag ik hem zie.

Zelfgemaakte pizza




Comfort food in het weekend!

Appeltjes uit de oven


Met daarna een filmpje, een fleece’je en deze gezonde avondsnack. Op zo’n momenten weet ik weer waarom ik toch wel van de herfst houd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri