Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 45-46: voor en na Metz

Een kort overzichtje van twee weken koken. Ons tripje naar Metz viel hier middenin, daar komt nog een apart verslagje van. Het aantal foto’s is daarom redelijk beperkt, maar hopelijk kunnen ze je toch inspireren voor je eigen weekmenu!

Preirisotto met dragon


Dat prei en dragon een super combinatie is, wist ik al langer (klik!). Yum!

Vol-au-vent met ovenfrietjes


Af en toe probeer ik de diepvriezer wat leger te maken. Ik haalde er vol-au-vent en frietjes uit en in geen tijd stond deze maaltijd op tafel.

Avocadomousse met fruitsalsa (veggie)


Mijn derde inzending in de wedstrijd van Libelle Lekker! Klik voor het recept! Dankzij mijn twee vorige inzendingen ben ik bij de laatste tien deelnemers geraakt. Binnenkort blijven er nog vijf over, spannend!

Sloppy Joes met linzen (veggie)


Ik was op zoek naar het perfecte linzengerecht dat dienst kon doen als vitamine B11-recept. Ik maakte een veggie versie van de typische Amerikaanse ‘smos’hamburgers Sloppy Joes. Het receptje was een goede kanshebber, maar ik denk dat ik het volgende ga delen als B11-recept.

Dahl met rijst (veggie)


Ik maakte mijn eigen versie van de Indiase linzenklassieker. Lekker vullend, lekker winters en lekker veggie!

Spaghetti met spinazie en spekjes


Dit gerecht maakte ik toen ik eigenlijk geen tijd had om te koken. Klaar op 10 minuutjes, o, zo lekker, en voedzaam!

Pasta met kip in pittige tomatensaus


Nog eens dit, maar dan met Griekse yoghurt in de plaats van mascarpone. Zo lekker, echt! Dit is trouwens quinoapasta, vandaar de groenige kleur.

Spaghetti all’Amatriciana


O, wat een afsluiter! Niet te geloven dat ik deze Italiaanse klassieker nog nooit had gemaakt… Dit maak ik zeker weten nog eens! Al doe ik dat best niet te vaak, want het is niet het meest lijnvriendelijke recept dat bestaat. Maar o. Die Italianen, wat doen ze me toch aan!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri