Doorgaan naar hoofdcontent

Outfit 2 (hers & his): 'Hallo' Hasselt


Mijn lief de modeblogger wilde heel graag naar de tijdelijke tentoonstelling ‘Hallo, mijn naam is Paul Smith’ in het modemuseum in Hasselt. Mijn liefde voor designers is niet zo groot, maar omdat mijn liefde voor mijn lief en voor Limburg dat wel is, ging ik graag mee.

En ik werd aangenaam verrast. De tentoonstelling focust namelijk niet alleen op kleding, maar ook op voorwerpen, foto’s en schilderijen die de Britse modeontwerper al zijn hele leven lang verzamelt. Bovendien kwam je overal inspirerende quotes tegen, bijvoorbeeld ‘Take pleasure seriously’. Wat een simpele waarheid!

Natuurlijk kunnen twee bloggers een stad niet verlaten zonder hun outfits vast te leggen. Het was één van de koudste dagen van het jaar, dus ik droeg één van m’n dikste truien, botjes met pels en een heerlijk warme sjaal. M’n lief ging voor z’n nieuwste jas van schapenwol.


Even een poging doen om m’n statische manen te temmen.



Zo zag Paul Smiths eerste tentoonstelling eruit: een handvol kledingstukken tentoongespreid op een bed in een hotelkamer in Parijs.


Paul Smiths atelier nagemaakt. Creativiteit vereist rommel, ha!










Zei iemand verzamelwoede?







Wat is jouw favoriete winteraccessoire?

Hers
Botten: Girlhood | Broek: Mixeri (gekocht in Verona) | Handtas: Fiorelli | Horlogeketting: gekocht bij Kruidvat | Jas: Pull & Bear | Nagellak: Essence Black is back | Sjaal: Esprit | Top: H&M | Trui: We

His
Bril: Calvin Klein | Broek: COS | Handschoenen: COS | Hemd: Matinique | Jas: COS | Polshorloge: Fossil | Schoenen: COS | Sokken: COS| Trui: COS

Meer weten over de tentoonstelling ‘Hallo, mijn naam is Paul Smith’? Mijn vriend schreef er een meer gedetailleerd verslag over op zijn blog: klik!

PS Fijne Valentijn!

Reacties

  1. Leuke outfit, het mooiste zonder jas of met je jas open! Leuke ketting ook; niet verwacht dat die uit het Kruidvat zou komen :-)

    Is de broek van je vriend echt wit of lichtgrijs? Op een aantal foto's lijkt ze echt spierwit; persoonlijk ben ik meer fan van de iets grijzere kleur op de andere foto's :-)

    Leuk autootje ook!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ja, nu je 't zegt! Ze is (gelukkig) lichtgrijs. :-)

      Bedankt voor het compliment! Ik ben fan van goedkope dingen die er duur uitzien. ;-) M'n vriend koopt minder, maar wel duurdere stukken (wat ecologisch gezien wellicht beter is?)

      Verwijderen
    2. Lichtgrijs is inderdaad beter!
      En goh ja, sommige duurdere stukken zijn ecologischer, maar ook niet per se; je hebt ook veel duurdere merken die puur op de naam meer geld vragen, maar eigenlijk even veel/weinig doen op ecologisch vlak als andere, goedkopere merken. Dat is wat ik er zo moeilijk aan vind; 't is altijd weer opzoeken of een merk "goed" is of niet. Ik ga denk ik eens goed shoppen op het Fair Fashion Fest in Gent, daar moet ik mij tenminste die vraag niet stellen ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri