Doorgaan naar hoofdcontent

Vitamine B12


Vitamine B12 heeft vier belangrijke functies, die allemaal te maken hebben met de bescherming van ons lichaam tegen ziektes.

Van alle vitaminen beschermt B12 ons het meest tegen hart- en vaatziekten. Daarnaast zorgt ze – samen met vitamine B11 – voor een gezonde celvorming. B11 en B12 helpen met andere woorden kanker te voorkomen. Vitamine B12 beschermt ook het zenuwstelsel door te zorgen voor een laagje rond de zenuwbanen. Net als vitamine B6 en B11 is ook B12 belangrijk voor de vorming van rode bloedcellen, wat bloedarmoede voorkomt.

Een vijfde belangrijke eigenschap van vitamine B12 is dat ze ons slaappatroon beïnvloedt: wanneer je genoeg binnenkrijgt in positieve en wanneer je een tekort hebt in negatieve zin.

Ons lichaam kan vitamine B12 recycleren en voor jaren opslaan in de lever. Op die manier komt een tekort dus niet vaak voor, behalve bij mensen die een vegetarisch en zeker veganistisch eetpatroon volgen. Er zijn namelijk uitsluitend dierlijke bronnen voor vitamine B12. De beste zijn: rood vlees, orgaanvlees, gevogelte, wild, vette vis, melkproducten en eieren.

De meest voorkomende tekenen van een vitamine B12-tekort zijn bloedarmoede, zenuwbeschadigingen (tintelingen, gevoelsverlies), vermoeidheid en depressie.

Deze samenvatting is gebaseerd op het boek Super Eating van Ian Marber en mijn cursus Afslankingsconsulente van het CVA.

Reacties

  1. Jaaaa, ik heb zo lang gewacht op dit artikel! :D
    Ik heb een chronisch B12-tekort en moet hier maandelijks een spuitje voor halen :(
    Als ik me heel down en moe voel, terwijl ik genoeg slaap, weet ik hoe laat het is.
    En dat terwijl ik niet eens een vegetariër ben!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, het was eventjes stilgevallen rond de vitamientjes, maar ik ben blij dat ik het terug heb opgepakt. :-)

      Oei, da's niet zo leuk... Heb je dat tekort al sinds je geboorte? En helpen gewone supplementen niet?

      Verwijderen
    2. Nee, mijn maag kan die vitamine niet meer verwerken omdat die niet genoeg maagzuur aanmaakt. Een gevolg van jarenlange boulimia... Dus ik moet B12 rechtstreeks in mijn bloedbaan krijgen, supplementen helpen niet omdat dit ook in de maag verwerkt moet worden.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri