Oké,
oké, technisch gesproken is het nog de laatste dag van maart. Maar geloof mij,
er gaat vandaag niets spannends meer gebeuren. Tenzij je kickt op lesvoorbereidingen,
dan zou ik voor heel wat spannende kiekjes kunnen zorgen.
Terwijl
ik in februari nog voldoende tijd had voor m’n blog, eiste mijn
lerarenopleiding in maart echt wel haar tol. En dat gaat er niet op beteren in
april en mei, voorspel ik. De stage staat voor de deur en de deadlines voor
alle taken (o, zó véél taken) sluipen ook geniepig dichterbij.
Gelukkig
was maart was ook de maand waarin ik volledig vegetarisch at, ik belachelijk
veel kuisgerief en leesvoer kocht en ik verjaarde. Zo kan ik jullie toch nog
iets anders dan computerschermen vol Word-bestanden laten zien.
Maart
begon met een brunch. Dit was tot nog toe het enige moment waarop
ik het moeilijk vond om veggie te zijn. Er stond zo veel lekkere charcuterie en
vis! De enige vegetarische optie waren eitjes, kaas (wat ik niet eet), choco en
koffiekoeken. Zo zie je maar dat je ook heel makkelijk ongezond veggie kan/moet
eten… Ik heb me er wel braaf aan gehouden. Mijn koppigheid alleen al zorgt er
wel voor dat ik niet cheat!
Eindelijk,
eindelijk, eindelijk kwam mijn certificaat van PowerSlim-consulente aan. Wat PowerSlim
precies is (en waarom ik dat certificaat heb), legde ik uit in deze blogpost:
klik!
Zelfgemaakte
vegetarische nasi. #nommings
Té
schattig om niet te delen. #alottle
Tijd
om m’n eigen advies op te volgen. Wanneer je vegetarisch eet, krijg je geen vitamine
B12 binnen. De enige oplossing is om supplementen te nemen! Deze kocht ik
gewoon bij Kruidvat. Benieuwd waarop je nog moet letten als vegetariër? Klik!
Ooey gooey mozzarella
goodness! Het recept? Alsjeblief!
Ik
kreeg een soort van toeval, denk ik, en ik voelde plots de enorme drang om de
kuisafdeling van de Action te gaan leegkopen. Ik heb zelfs onze kuisgerief opbergruimte
helemaal gereorganiseerd en heb nu allemaal vodden met een specifiek doel, in plaats
van allemaal vodden die door elkaar werden gebruikt. Want ja, in zo’n
voddenchaos leefden wij.
Ook
dit kocht ik in de Action. Ik heb er wel nog niets mee gedaan, maar de eerste
stap is gezet… Toch?
Zelfgemaakte
veggie hamburger. (Klik voor het recept.) Volgens mij zouden zelfs echte
carnivoren hiertegen geen neen zeggen.
De
one pot pasta. M’n lief vond die zo
lekker dat ik hem gewoon moest bloggen om het recept zelf niet te vergeten.
We
gingen een dagje naar Brussel. Ik at daar bij Ellis Gourmet Burger deze sojaburger
die zó lekker was dat ik hem zelfs nog zou nemen wanneer de Dagen Zonder Vlees
gedaan zijn. Dikke vette aanrader! Ben
jij weleens bij Ellis Gourmet Burger geweest?
Onze
hoofdstad. Ik heb er eerlijk gezegd niet veel mee. Maar misschien is dat ook
wel omdat ik op de trein naar Brussel telkens vieze dingen zie, hoor of
meemaak.
En
dit was de Brusselse buit! Samen met een topje en een hipster rugzak. Voor een dagje uit, vind
ik dat eigenlijk veel handiger – en vooral minder pijnlijk voor de schouders en
de rug – dan een handtas.
Net
op de dag voordat ik voor het eerst in jaren weer eens naar de bib wilde gaan,
kwam mijn vriend dit tegen bij het opruimen van zijn bureau. Creepy coincidence, maar alweer wat
centjes uitgespaard. Handig!
Pre-birthday selfie.
Ik zat te wachten tot m’n vriend zou thuiskomen om outfitfoto’s te gaan
schieten. Ja, wat doe je dan ondertussen?
Tartufo.
#sorrynotsorry
Een
pizza met slechts vijf ingrediënten. Het zit hem allemaal in de combinaties!
#eenzakjeineenpakje!
De Deautybox kreeg een kleine make-over en ik ben fan! Vroeger lagen de producten
op allemaal snippers, wat elke keer een hele hoop ‘afval’ gaf. Bovendien is het
zo een cadeautje ín een cadeautje, wat natuurlijk nóg beter is dan gewoon een
cadeautje!
Toen
ik een avond alleen thuis was, was ik zo geconcentreerd voor school aan het
werken dat ik pas terug besef van tijd kreeg toen m’n maag rond acht uur begon
te protesteren. Omdat ik op dat moment echt geen zin had om nog te beginnen
koken, fietste ik naar de Chinees iets verderop. Ik bestelde de enige
vegetarische optie op hun kaart: tofu pow. It
looks yum, but it was only meh. Jammer!
M’n
vriend sprak het woord Boekenfestijn nog maar uit, of ik zat al in de auto naar
Mechelen. Schoolwerk of niet, voor boeken maak ik altijd tijd. Zoals het hoort.
Sinds De Boekendief ben ik fan van
Markus Zusak z’n schrijfstijl. Natuurlijk doet het verhaal er ook toe, maar ik vind
de schrijfstijl eigenlijk nog veel belangrijker. Wanneer een verhaal dat me
ontzettend hard aanspreekt slecht is neergeschreven, ergert me dat mateloos. Wanneer
een verhaal dat mij minder aanspreekt, goed is neergeschreven, geniet ik
alsnog. Wat vind jij het belangrijkst:
de schrijfstijl of het verhaal?
Ik ben eigenlijk superblij om het boek het Rosieproject te zien staan :D
BeantwoordenVerwijderenIk ben net opnieuw een blogje begonnen en heb een recensie geschreven over dit boek: lemmetakeashelfie.blogspot.be . Feel free to read :-p
Groetjes
Jody
Leuk! Ik ben er momenteel in bezig. Het doet me héél erg aan The Big Bang Theory denken, maar het is wel ontzettend vermakelijk. Luchtig leesvoer. :-)
VerwijderenGrappig dat Brussel niet zo jouw ding is; bij mij is dat juist een van de dingen die ik het meeste mis aan België :-)
BeantwoordenVerwijderenLeuke boekenbuit! En zoveel, ben een beetje jaloers :-) Naar welke boekenwinkel in Brussel ben je geweest?
Tip voor dat touwtjespringen: leg je touw binnen handbereik (vb. op je bureau of in een kast ernaast) en als je een korte pauze neemt van je schooltaken, spring dan even. Je kan dan daarna nog altijd iets anders doen, want dat neemt maar twee minuutjes ofzo, maar op zijn minst heb je dan toch al even gesprongen. Bij mij werkt het zo wel (zij het in periodes: soms spring ik een week lang elke pauze, dan weer een week helemaal niet).
Ik ken Brussel eigenlijk helemaal niet goed genoeg om zulke uitspraken te doen, hoor. Maar ik veralgemeen soms graag. Ik heb geen goede ervaringen met Brussel, dus ik vind Brussel niet leuk. ;-)
VerwijderenIk denk dat de boekenwinkel Waterstones heette.
Goede tip voor dat touwtjespringen. Eigenlijk is het probleem daarmee vooral dat wij daar geen plek voor hebben. Ik kan nergens touwtjespringen zonder iets te raken, ook in ons 'tuintje' niet. En ik durf het (nog) niet aan om dat in het openbaar te doen... :p
Ah, dat is natuurlijk minder ideaal. In onze gang lukt het juist (ik mag wel niet teveel naar voor - de lamp! - of achter - het schoenenkastje!). Maar wedden dat als je dat buiten doet, niemand daar echt op zal letten? En indien wel, waarschijnlijk eerder jaloers zal zijn dat jij dat durft doen! :-)
Verwijderen