Doorgaan naar hoofdcontent

Review kookboek Plenty – Yotam Ottolenghi

Ah, de meester.

Wanneer je (vaak) vegetarisch eet, is er één man waar je niet omheen kan: Yotam Ottolenghi. Toch is deze joodse groentemagiër uit Israël zelf geen vegetariër. Hij bedenkt naar eigen zeggen gewoon veel gerechten die toevallig vlees noch vis bevatten.


Indeling & inhoud
De veelheid van ingrediënten in combinatie met methoden om er wonderen mee te verrichten, leverden me het volmaakte gereedschap om gerechten klaar te maken en deze tot recepten om te zetten.
Het uitgangspunt van Ottolenghi is dat één ingrediënt talloze mogelijkheden biedt: je kan het combineren met andere ingrediënten, je kan het op verschillende manieren bereiden, je kan spelen met consistenties… Yotam Ottolenghi vertrekt dan ook altijd vanuit één ingrediënt (‘het hart van het gerecht’) waar hij iets omheen creëert.

En zo is Plenty ook opgebouwd: de 120 recepten zijn ingedeeld in vijftien hoofdstukken gericht op bepaalde ingrediënten(groepen):
  • Wortelgroenten
  • Bijzondere uien
  • Paddenstoelen
  • Courgettes en andere pompoenen
  • Paprika’s en chilipepers
  • Koolfamilie
  • De fantastische aubergine
  • Tomaten
  • Bladgroenten, gaar en rauw
  • Groene groenten
  • Verse peulvruchten
  • Peulvruchten
  • Granen
  • Pasta, polenta, couscous
  • Vruchten en kaas
Ottolenghi noemt het zelf een ‘onsystematische’ indeling, maar ik vind best goed m’n weg in zijn kookboek.

Je kan aan de benamingen van de hoofdstukken wel zien welke groenten zijn voorkeur wegdragen, maar ik vind: zijn kookboek, zijn spelregels.


Vormgeving & recepten

De cover van het kookboek en de tussenbladen bij elk hoofdstuk zijn vrij clean met leuke tekeningen. Maar de foto’s van de gerechten zelf stralen uit wat we van Ottolenghi gewoon zijn: overvloed! Ik bedoel daarmee dat je zijn gerechten bijna kan proeven gewoon door ernaar te kijken. Smaakexplosies op papier.


Ik kan er niet omheen. Ik kan geen review van Plenty schrijven zonder het te hebben over Ottolenghi en zijn ingrediëntenlijsten… Wie zijn recepten een beetje kent, weet: als je iets van Ottolenghi wil maken, heb je véél nodig. Maar dat is gewoon Ottolenghi en hij is de enige die dat mag (van mij). Vaak zijn het wel vele verschillende kruiden die zijn ingrediëntenlijsten zo lang maken, wat ik iets vergeeflijker vind omdat je kruiden heel lang kan bewaren.

Een ander ‘minpuntje’ is dat er regelmatig onbekende of moeilijk vindbare dingen in zijn ingrediëntenlijsten staan, bijvoorbeeld Thaise asperges, buna shimejipaddenstoelen, eendeneieren, tahu, fenegriekzaad nigellazaad, laoswortel, za’atar… Daar moet je een beetje doorheen leren lezen. Ottolenghi gebruikt soms immers andere benamingen voor dingen die je zeker wel kent. Zo zijn Thaise asperges gewoon groene asperges, de onuitspreekbare paddenstoelen enoki en is tahu eigenlijk tofu. Bovendien zou ik die eendeneieren ongegeneerd vervangen door kippeneieren en die laoswortel door gember. En ja, die andere ‘vreemde’ ingrediënten moet je dan maar beschouwen als een kans om nieuwe dingen te leren kennen!

Eigenlijk maakt Ottolenghi hele simpele gerechten met heel veel vreemde ingrediënten.


Wat ik heel erg apprecieer, is dat elk recept begint met een intro waarin Ottolenghi vertelt waarom dat recept speciaal is voor hem, met welk ander recept uit zijn boek je het kan combineren of door welke dingen je sommige van de ingrediënten kan vervangen voor een compleet andere smaak.


aMuse ♥ ?

Hoe kan je níet van Ottolenghi houden? Hij is een begrip in de foodie-wereld, zijn kookboeken een must voor wie (weleens) veggie eet. Schaf je een Ottolenghi-kookboek aan, en wel nu! Plenty kan van jou zijn voor zo’n € 29,95. Maar ik kan u zeker ook zijn andere kookboeken aanraden: Het Kookboek, Jeruzalem en Plenty More.

Zijn shakshuka maakte ik al eens, zij het een beetje aangepast (heiligschennis, I know), maar dit zijn mijn andere topfavorieten uit Plenty:
  • Geroosterde pastinaak en zoete aardappel met kappertjesvinaigrette
  • Salade van nieuwe aardappeltjes
  • Gekarameliseerde-knoflooktaart
  • Courgettesalade met hazelnoten
  • Aubergine met karnemelksaus
  • Sobanoedels met aubergine en mango
Morgen deel ik één van Ottolenghis pareltjes met jou.

Heb jij weleens een gerecht van Yotam Ottolenghi gemaakt? Welk raad jij aan?

Reacties

  1. Ohja, Ottolenghi! Ik heb net 'Plenty More' gekocht...
    Ik weet niet waar je woont, maar een tip voor moeilijker te vinden kruiden: Spice Bazaar in Gent!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, da's wat ver om even kruiden te gaan halen. Ik woon in Lier (poort van de Kempen), maar als ik eens in Gent ben, zal ik eraan denken! :-)

      Verwijderen
    2. Ohja, in dat geval is dat iets minder handig :-). Misschien zijn in jouw buurt gelijkaardige winkeltjes?

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri