Doorgaan naar hoofdcontent

Vitamine C


Vitamine C speelt een belangrijke rol voor het immuunsysteem van het lichaam. Door de vorming van witte bloedcellen, bevordert vitamine C de weerstand tegen virale en bacteriële infecties.

Daarnaast is vitamine C een belangrijke antioxidant die ons beschermt tegen hart- en vaatziekten.

Wat is precies een antioxidant?
Wanneer moleculen met minstens één ongepaard (vrij) elektron reageren met zuurstof (= oxideren) ontstaan vrije radicalen (= ‘incomplete stukjes van moleculen’). Vrije radicalen kunnen schade aanbrengen aan de celmembranen, celeiwitten en het DNA. Op die manier kunnen kankers en hart- en vaatziekten zich makkelijk ontwikkelen. Vitaminen met een antioxidante functie (vb. vitamine C en vitamine E) gaan die beschadigingen door oxidatie tegen.

Een derde functie van vitamine C is dat ze nodig is voor de vorming van collageen. Collageen is cruciaal voor gezond bindweefsel (= geraamte van vet, spieren en botten), een gezonde huid, gezonde pezen, gewrichten en botten, en een goede wondgenezing.

Een tekort aan vitamine C merk je dan ook het eerst aan je weerstand (vatbaarheid voor verkoudheden). De afbraak van collageen (bloedend tandvlees, blauwe plekken en trage wondgenezing) is een tweede teken.

Compleet anders dan vitamine B12 zit vitamine C uitsluitend in plantaardige bronnen. Ideaal dus voor vegetariërs. Al helemaal als je weet dat vitamine C ook nog eens de opname van plantaardig ijzer verbetert, zoals ik vertelde in deze blogpost. Vitamine C zit in alle soorten vers fruit en verse groenten, maar bijzonder goede bronnen zijn citrusvruchten, bosvruchten, kiwi, meloen en ananas, en (zoete) aardappel, paprika, bloemkool en donkere bladgroenten.

Deze samenvatting is gebaseerd op het boek Super Eating van Ian Marber en mijn cursus Afslankingsconsulente van het CVA.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri