Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 15: aMuse Rouge eet weer vis en vlees


Sinds Pasen mogen vlees en vis opnieuw op het menu. Ik heb er gemengde gevoelens bij. Langs de ene kant ben ik blij omdat ik best wel van een stukje vis houd en ik kip bijvoorbeeld soms echt een meerwaarde vind voor een gerecht. Langs de andere kant voel ik me op één of andere manier ‘beter’ (minder schuldig misschien?) bij veggie en lijkt het een beetje stom om terug vlees en vis te gaan eten terwijl je vegetarisch perfect ‘aankan’. Bovendien vond ik het makkelijker om onze weekmenu’s samen te stellen tijdens het veggie tijdperk omdat de keuze enigszins beperkt was. Nu is het opnieuw kiezen uit àlles.

Gemengde gevoelens, dus.

Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is voor iemand. Heb jij meegedaan met Dagen Zonder Vlees? Hoe voel jij je erbij nu DZV is afgelopen?

Asperges met heilbot


Samen met m’n schoonmoeder en haar vriend ging ik eten bij het restaurant (In Den Draaiboom) waar mijn lief op dat moment aan het werken was. Dit was de eerste dag waarop ik opnieuw vlees of vis ‘mocht’. Het feit dat ik voor heilbot koos, toont wel aan welke van die twee ik het meest heb gemist, zeker?

Koken voor mezelf: pasta met tomatensaus (veggie)


De volgende dag moest mijn lief weer eens werken in het restaurant. Op zo’n dagen heb ik niet meer nodig dan twee tomaten, knoflook en wat Griekse yoghurt om een lekkere verse avondmaaltijd voor mezelf ineen te flansen. Meteen alweer veggie, ja. Uit schuldgevoel misschien?

Zoete aardappelburgers (veggie)

De foto’s van dit gerecht heb ik domweg van mijn SD-kaart verwijderd. ‘Gelukkig’ was ik niet van plan om het receptje te bloggen. Zoals ik vaak heb wanneer ik zelf vegetarische burgers probeer te maken, is de smaak heel lekker, maar de structuurlang niet vast genoeg. Hopelijk win ik dit boek op de blog van Sofie. Ik zou ’t duidelijk wel kunnen gebruiken!

Kikkererwtensoep


Een winterse soep in een lenteweek. Moet kunnen, zeg ik! Ik houd van soep als lunch. En deze beviel zo uitzonderlijk goed dat ik het recept morgen blog.

Witloof met balletjes in zure saus


Tijd voor nog eens een groente-vlees-patatjesmaaltijd. Eentje die mijn moeder mij vroeger ook regelmatig voorschotelde. Het recept komt woensdag online. Pure nostalgie voor mij. En ’t is ook wel heel lekker, hoor!

Kip Domoda


Kip Domoda is een Gambiaans recept voor kip met groenten in een hele speciale tomatensaus. Wat er zo speciaal aan is, vertel ik je donderdag.

Spaghetti met pickles


Enkele weken geleden kwam ik op het Boekenfestijn in Mechelen het boek De mijne is de beste tegen, een kookboek dat enkel spaghettirecepten bevat. Ik nam het niet mee, want de titel klopt al niet (de mijne is de beste!), maar ik doorbladerde het wel eventjes. In één van de recepten werd er pickles toegevoegd aan de spaghettisaus, omdat het de saus een extra dimensie zou geven. Ik was geïntrigeerd, dus ik besloot om dat na DZV ook eens te proberen. Ons verdict? Het was zeker niet slecht, maar een meerwaarde vonden we het geen van beiden.

Het heeft me wel tot nadenken gestemd over welke rare dingen ik de volgende keer eens kan toevoegen aan gerechten die ik gewoonlijk op dezelfde manier maak…

Parmigiana di Melanzane (veggie)

We sloten deze heerlijke lenteweek af bij mijn liefje’s mama thuis, die mijn Parmigiana had gemaakt. Drie veggie dagen dus toch nog, oef!

Wat is het lekkerste dat jij deze week hebt gegeten?

Reacties

  1. Brrr, pickles in spaghettisaus? Ik zou het ook niet meteen doen :-). Ben benieuwd naar het receptje voor de kip (altijd leuk om lekkere sausjes te ontdekken, die ik dan kan maken met tempeh of zo).
    Succes met de wedstrijd :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik deel de gemengde gevoelens bij het weer vlees eten! Ik keek er naar uit om weer vlees en vis te mogen eten, maar ik heb er nu niet meer zo veel zin in. Ik blijf voorlopig nog vaker dan ik gedacht had vegetarisch eten en daar ben ik eigenlijk wel blij mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De gemengde gevoelens hebben mij over de veggie streep getrokken ;) Allez, ik eet heel soms nog wel eens een brokje vlees of wat tonijn op mijn pizza, maar het is een zeldzaamheid geworden. En ik voel me dan ook een beetje schuldig. 't Is als een omgedraaid knopje hé, ik had dat nooit verwacht :) (Dat heb ik wel altijd een beetje, hoe meer je met iets bezig bent, hoe beter je geïnformeerd geraakt natuurlijk en dan is de stap terug minder evident).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit keer had ik geen last van de gemengde gevoelens, maar de eerste keer dat ik ooit een maand vegetarisch at omwille van een weddenschap, had ik dat achteraf ook wel wat. Nu eet ik gewoon waar ik zin in heb en dat is nu eenmaal heel vaak vegetarisch. Die keren dat ik dan toch vlees of vis eet, probeer ik zoveel mogelijk te gaan voor biologisch en/of uit de regio om de ecologische voetafdruk ervan toch te beperken.
    Ik ervaar nu wel hetzelfde met mijn kleren, nu ik mijn kleerkast eco/fairtrade probeer te maken. Toen ik een tijdje geleden nieuwe loopschoenen kocht, die daar niet aan voldoen, voelde ik mij ook wat schuldig. Terwijl ja, sportschoenen moeten nu eenmaal wel de juiste steun geven, dus 't was niet alsof ik heel veel keuze had om geen blessures te krijgen :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri