Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 16: aMuse Rouge en de rodekoolsoep voor de foto


Mijn rodekoolsoep is met stip op nummer één het best bezochte recept op m’n blog. Dagelijks komen mensen hier terecht door Google ‘rodekoolsoep’ of een variant daarvan te typen. Maar omdat het ook één van eerste recepten was die ik ooit uitschreef, was ik niet meer zo tevreden over de foto die erbij stond. Hóóg tijd dus om de soep nog eens te maken en een betere foto te nemen.

Op een zonnige dag zette ik dus een kommetje paarsrode soep neer tussen gifgroene blaadjes klimop en gewapend met m’n spiegelreflex legde ik het fantastische contrast vast.

Bloemkool-aardappelsla


Ik had nog eens zin in bloemkool, maar niet in een warm gerecht. Dan kom je al snel uit bij een salade.

Rodekoolsoep


Heel veel hartjes voor rodekoolsoep! <3 Al helemaal wanneer de kleur zo mooi overkomt op de foto.

Bloemkool-pastasalade


Omdat één bloemkool natuurlijk veel te groot is voor twee personen, moest ik er nog iets mee verzinnen. En o, dit was zo lekker, simpel en fris dat ik het recept wel moet uitschrijven. Eén van de dagen op m’n blog dus!

Ceasarsalade met gegrilde kip (no carbs)


Op de warmste dag tot nog toe stond er hier een Ceasarsalade op de planning. Ideaal. Wanneer het warm is, heb je immers minder calorietjes nodig omdat je lichaam er ook minder verbrandt. Bovendien bevat rauwkost veel water en vezels (die zorgen voor een vol gevoel).

GVP: rodekool met stoofvlees en puree


Alles zelfgemaakt! De rodekool maakte ik met cranberrycompote en kaneel, en het stoofvlees met rode wijn en peperkoek. Wonderfully weird and weirdly wonderful!

De beste veggie spaghetti bolognaise (veggie)


Heel het weekend moest m’n liefje werken in het restaurant. Ik haalde voor mezelf dus een grote pot van de beste vegetarische bolognaisesaus uit de diepvries en smulde er twee dagen van.

Linzenmousse (veggie)


Voor ’s middags maakte ik iets wat ik eigenlijk tijdens Dagen Zonder Vlees nog had willen maken: veggie beleg op basis van linzen. Dit pakte super lekker uit en mag volgende dus op m’n blog!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri