Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 17: aMuse Rouge en de stage

Voor de verandering stond deze week veel minder in het teken van het koken, en veel meer in het teken van mijn stage. Ik heb minder tijd en energie in de eetplanning gestoken, wat resulteert in een hoop ‘bwa-gerechtjes’. Een week zonder uitschieters.

Maar ik heb ook goed nieuws. M’n stage gaat zó goed dat mijn stress voor het lesgeven ondertussen zo ongeveer verwaarloosbaar is geworden. En daardoor is er opnieuw ruimte in mijn hoofd voor andere dingen, zoals de eetplanning en mijn blog. Snel op naar een volgende eetweek dus, wat mij betreft. Maar ik zal eerst nog laten zien wat we deze week naar binnen werkten.

Quiche met tonijn


Ik wilde al een tijdje eens proberen of tonijn lekker zou zijn in een quiche. Dat was het, maar niet uitzonderlijk.

Kokospasta met asperges en vis

Dit maakte ik bij m’n schoonmoeder thuis met wat er nog in haar ijskast lag. Ik heb er helaas geen foto van.

Courgettepizza (veggie, no carbs)


Dit zou m’n nieuwe Project Pinterest-post worden. Helaas vond ik het niet blogwaardig. Lekker was het absoluut. Krokant echter helemaal niet. In de plaats van een pizza werd het een brij op je bord. Niet echt aangenaam om te eten dus.

Wok met tofu en pindasaus (veggie)


Liefde voor pindakaas hier hoor. Met deze saus is àlles lekker. ‘Helaas’ pindakaas deelde ik ze al, in dit overheerlijke recept voor gado gado.

Spaghetti

Toen ik alleen thuis was, wat elke week minstens één keer gebeurt, flanste ik een snelle spaghetti in elkaar waarvan ik helaas vergat een foto te nemen.

Penne met kruidenkaas en zalm


De week eindigen deden we met een pasta-in-één-pot die op 10 minuten klaar is.

Reacties

  1. Yum, mijn ook valt direct op die wok met pindasaus. Ik ben een enorme fan van pindakaas!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super dat je stage zo goed gaat! De foto van de wok trekt inderdaad het meeste aandacht, dat ziet er echt heel lekker uit :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt!

      Het was gewoon gewokte tofu (die ik eens had gekruid met kippenkruiden), broccoli, wortel en rijst, met ook nog een eitje onder. En dan met die pindasaus uit het gado gado-recept. En afgewerkt met geroosterde cashewnoten.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri