Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 29-30: avant Sedan

Hé, nog eens een blogpost op aMuse Rouge?

Joah, het was eventjes stil hier op de voorgrond. Maar dat komt omdat het op de achtergrond druk is! Een nieuwe blog in elkaar knutselen is niet niks voor een (easily frustrated) HTML newbie... Ik heb hem helaas dan ook niet afgekregen voor onze reisjes.

Wanneer je dit leest, ben ik immers met mijn vriend en zijn nonkel & tante onderweg naar Sedan. Een cadeau van hen, nog voor het afstuderen van m’n vriend. Waarom Sedan? Omdat daar een super lekker restaurant zou zijn in een oud fort. Ik beschouw het liever als la gourmandise flamande dan decadentie. Ahum.

Op zondag komen we terug van Frankrijk en op dinsdag vertrekken we met z’n tweetjes naar Berlijn. Amuserouge.be moet dus nog even wachten tot augustus. Voor nu kan ik je enkel wat eetinspiratie aanbieden in een vertrouwde lay-out. Toch ook niet slecht voor een druilerige zaterdag, hé?


Creamy One Pot Pasta (veggie)


In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, bevat deze pasta geen room. Melk verricht wonderen wanneer je er je pasta in gaarkookt.

Spaghetti met venkel


Spaghetti met de minst favoriete groente van m’n liefje. Je zou haast gaan denken dat ik het expres doe…

Pitapizza’s met tonijn


Koken uit de voorraadkast op een inspiratieloze dag.

Salade met meloen en garnalen


Ik hartje fruit! Héérlijk zomerse combinatie dit.

Pitapizza’s met spekjes


Er waren natuurlijk nog pitabroodjes over. Dan nog maar eens pizzaatjes. Wel met andere ingrediënten deze keer.

Pasta Parmigiana (veggie)


Yuhuum! Telkens wanneer ik Parmigiana maak besef ik dat ik eigenlijk elke week Parmigiana zou willen maken. Ik voegde trouwens eens veggie gehakt toe.

Kippenburger met kruidenmayonaise


Een idee dat ik al heel lang eens wilde uitproberen. ‘Burgers’ met kipfilet en mediterrane groenten. Ontzettend geslaagd! Ik probeer het recept nog uit te schrijven vooraleer we naar Berlijn vertrekken (maar ik beloof niks).

Reacties

  1. Mmm, die burgers zien er echt lekker uit! Ben al benieuwd naar het recept.
    Maar vooral: geniet van Berlijn, zo'n zalige stad (en eentje waar ik echt nog eens terug naar toe wil, al veel te lang geleden!).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri