Doorgaan naar hoofdcontent

Eten in Berlijn

Bij mijn reisverslagen van Berlijn zag je nooit eetfoto’s voorbijkomen. Dat komt omdat ik er een apart verslag van wilde maken. Want o, wat hebben wij lekker gegeten in Berlijn!

We hadden het boek ‘Mijn Berlijn’ van Marjolein van der Kolk bij, en af en toe hebben we ons voor het eten laten leiden door haar tips. Zo kwamen we op verborgen pareltjes waar we anders als toeristen nooit zouden zijn gekomen.

Het enige grote nadeel aan haar boek vonden wij dat alles compleet door elkaar staat. Er is geen onderverdeling in regio’s en er is ook geen alfabetisch register. Je moet met andere woorden het hele boek uitpluizen en interessante ideetjes opschrijven met de bladzijde erbij, of je bent ze weer kwijt.

Maar goed, tijd om de omnoms te tonen!

Op de eerste dag kwamen we rond half twee aan op onze hotelkamer. Daarna gingen we snel op zoek naar een lunchplekje. We hadden ons voorgenomen om in Berlijn heel werelds te eten. We zetten ons voornemen meteen goed in met dit Aziatisch gerecht bij Chopstix. Links zie je een zoetzuur soepje, in het midden mijn hoofdgerecht met kip en mango en rechts het hoofdgerecht van m’n vriend: scampi’s met rode curry.

Chopstix
Dirckenstrasse 35
S+U Alexanderplatz

Omwille van de late lunch hadden we ’s avonds niet erg veel honger. We besloten iets kleins te kopen bij één van de vele eetkraampjes op de Alexanderplatz. Uiteindelijk gingen we allebei voor de lokale specialiteit: Currywurst. En het smaakte… meh. Je moet het weleens gegeten hebben in Berlijn, maar geef mij toch maar onze curryworsten.


Op reis houden wij niet echt traditionele eettijden aan, maar eten we gewoon eender wanneer we honger hebben en wat we willen. Op de tweede dag hadden we in de namiddag zin in zoet. Ik lunchte dus met een pannenkoek met appeltjes en m’n lief met een brownie, een chocolademuffin én een ijskoffie. Moet kunnen!

Toute Sweet
Am Nussbaum 8
U Klosterstrasse

’s Avonds besloten we voor de eerste keer een tip van Marjolein op te volgen. We namen de U-Bahn naar YamYam, een Koreaans restaurant dat zo vol zat dat we een tafel van vier moesten delen met twee locals. Maar dat vonden wij helemaal niet erg, al helemaal niet wanneer we deze dampende kom voor onze neus kregen. We kozen allebei hetzelfde gerecht met gebakken rijstnoedels en rundvlees, waarvan ik de naam helaas niet meer weet. En wàt was het lekker!

YamYam
Alte Schönhauser Strasse 6
U Rosa-Luxemburg-Platz

De volgende dag zaten we zó vol van het ontbijt dat het plots al avond was toen we honger begonnen te krijgen. We trokken helemaal naar het onderste tipje van Berlijn, op zoek naar waar volgens Marjolein de beste hamburgers van Berlijn zijn: Burgerbar Schiller Burger.

Je bestelt er burgers aan een toog en geeft je naam op. Dan ga je aan je tafel zitten tot wanneer je naam wordt afgeroepen door een micro. Er wordt bovendien luide, opzwepende muziek gespeeld in de burgerbar, wat zorgt voor een hele aparte, uitgelaten sfeer.

Het is ook fascinerend om de mensen achter de ‘bar’ bezig te zien. Ze staan er met vier: iemand neemt de bestellingen op, iemand bakt de (zoete) frieten, een derde persoon bakt de burgers en een laatste persoon belegt ze. Leuk concept!

Mijn vriend nam een cheeseburger met spek, en ik had een burger met avocado en mangosaus, met perfect gebakken zoete aardappelfrietjes.

Als dessert namen we nog een ijsje bij Mos Eisley, dat zon honderd meter verder zat.

Burgerbar Schiller Burger
Herrfurthstrasse 7
U Boddinstrasse

De volgende middag deden we Mexico aan in onze culinaire reis rond de wereld: quesadillas!

Qua Pasa
Oranienburger Strasse 27
S Oranienburger Strasse

Niet zo’n scherpe foto’s, maar wel heel lekker eten: Indiaas! Ik had Kip Korma en m’n vriend koos voor Kip Tikka. Erna nam ik nog de lekkerste Chai Latte die ik al heb gedronken.

Spice India
Uhlandstrasse 161
U Uhlandstrasse

En toen kwam het culinaire hoogtepunt van onze reis. Tijdens een wandeling door Prenzlauer Berg kwamen we op een ochtend een Japans restaurant tegen waarvan we meteen besloten dat we er eens moesten gaan eten: Umami. Het zag er zo gezellig uit. Bovendien waren wij allebei benieuwd naar Japans-eten-dat-geen-sushi is.

Kiezen was nog best een opgave! Uiteindelijk ging ik voor vegetarische spring rolls als voorgerecht en m’n vriend koos voor coquilles.

Als hoofdgerecht had ik een soort van hamburger op een gestoomd broodje (O!). M’n vriend ging voor gegrilde eend. Zo ontzettend lekker, echt!

Als je in Berlijn bent, moet je absoluut eens naar dit restaurant. Lekker, gezellig en helemaal niet duur. Wij hadden voor- en hoofdgerecht en koffie (omdat een dessert er écht niet meer bij kon) en moesten daarvoor nog geen 40 euro betalen.

Volgens onze ervaring is niets in Berlijn trouwens duur (ofwel is dat in België gewoon wél zo).

Umami
Knaackstrasse 16
U Senefelderplatz

Onze laatste maaltijd in Berlijn was Israëlisch. Of ja, die van mij tenminste. Ik bestelde één van de suggesties op de kaart: hummus met kip en champignons. M’n vriend ging voor een schnitzel, die gigantisch bleek. Nu ja, het zou op het ontbijt na onze enige maaltijd van die dag zijn, dus dan valt dat wel mee.

Ik had nog nooit hummus als maaltijd gegeten. Het was zeker lekker, maar wat té vullend. Ik probeer altijd m’n bord leeg te eten, zeker op restaurant, maar toen ik me een beetje ziek begon te voelen, heb ik het toch maar opgegeven.

(Al gooide ik er twintig minuten later nog wel een cheesecakebrownie achteraan. Ik bedoel, komaan, als  dàt op de kaart staat, kan je toch gewoon niet anders?)

Zula Hummus Café
Husemannstrasse 10
U Eberswalder Strasse

Wat is het lekkerste dat jij al hebt gegeten op reis?

Reacties

  1. Hmmmm, dat ziet er allemaal zo lekker uit! Wij aten superlekker bij Herbivore in San Francisco twee jaar terug. Hopelijk kunnen we binnenkort nog leuke tripjes maken, en daar lekker eten. Berlijn staat op mijn lijstje, maar mijn man is er niet zo wild van. Wellicht wordt onze volgende citytrip Kopenhagen. Of Londen :-).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, San Francisco... Zelf ben ik nog nooit buiten Europa geweest, maar ik droom wel van Amerika!

      Heeft je man een specifieke reden om niet naar Berlijn te willen? Zelf vond ik de stad echt indrukwekkender dan Londen. :-) Kopenhagen lijkt me ook wel geweldig! Gaan jullie deze zomer nog?

      Verwijderen
    2. Wij vonden het geweldig daar! Ooit gaan we zeker terug...
      Goh, geen specifieke reden denk ik, eerder te veel leuke bestemmingen...
      Deze zomer gaan we wellicht nergens meer naartoe, misschien in het najaar, maar dat hangt ook wel af van het weer daar. Ik heb geen zin in ijzige temperaturen op reis :-)

      Verwijderen
  2. Jum, ziet er allemaal lekker uit! En inderdaad, heel divers!

    Moest wel lachen met de lunch van je lief, want vorige week lunchte ik op het werk ook ongeveer zo: met een brownie, een chocolademuffin en een cola. Al zou ik zo'n dingen beter houden voor op reis, want "zomaar" op het werk moet dat toch geen gewoonte worden :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, nee, die gewoonte zou ik mezelf toch ook niet aanleren.

      Ik voelde me al schuldig over die pannenkoek! Ik moest mezelf er echt aan herinneren dat het 'mocht' want dat we op reis waren. :-)

      Verwijderen
  3. Het beste dat ik ooit gegeten heb op reis zijn ongetwijfeld de coquilles met risotto in Alpe-d'Huez, nu vier jaar geleden. Doet mij er aan denken: ik moet gauw eens bloggen over de lekkerste dingen die ik ooit at!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri