Doorgaan naar hoofdcontent

Japans varkenshaasje

Dus. Wij zijn onze diepvriezer aan het leegeten. En ik had nog eens ontzettend veel zin om volop te experimenteren in de keuken. Combineer die twee feiten en je krijgt blijkbaar pure genialiteit. Ahum.

In onze diepvriezer lag nog een varkenshaasje, maar ik wilde dat eens anders klaarmaken dan met de eeuwige graanmosterdsaus zoals het altijd in restaurants op de kaart staat. Misschien zat ik nog met de super-Japanner uit Berlijn in m’n hoofd, maar ik kapte, goot en sprenkelde een smaakbom met een Japans tintje bij elkaar. Een perfect weekendgerecht!

Qua groenten kan je veel kanten uit bij dit gerecht. Het is maar wat je zelf lekker vindt. Wij aten er groene boontjes bij, die ik eerst heb geblancheerd en daarna aangestoofd samen met een sjalotje in wat boter.

Opgelet: begin minstens een uur op voorhand met de eerste twee stappen uit het recept.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 400-500 g varkenshaas
  • 1 el mosterd
  • 2 el honing
  • 2 el sojasaus (de zoute soort)
  • Scheutje sherry
  • 1 el ketchup
  • 2 dl runderbouillon, bv. 2 dl water met ½ runderbouillonblokje
  • Neutrale olie, bv. maïsolie
Zoete aardappelfrietjes
  • 2 grote zoete aardappelen
  • 4 el kokosolie
  • Zout
Sojamayonaise
  • 3 el mayonaise
  • 1 el ketjap manis (zoete sojasaus)
  • Mespuntje wasabi
  • 1 kl sesamolie
  • Beetje limoensap
Wat moet je doen?

1. Combineer de mosterd, honing en zoute sojasaus tot een kleverige marinade. Bestrijk er het varkenshaasje mee en laat het minstens een uur ‘marineren’ in de koelkast.

2. Was de zoete aardappels en snijd ze in frietjes. Laat ze minstens een uur ‘weken’ in koud water.

3. Verwarm de oven voor op 200 °C.

4. Schroei het varkenshaasje dicht in een hete pan in wat neutrale olie. Leg het daarna in een ovenschaal en zet gedurende 25-30 minuten in de oven.

5. Blus de pan waarin je het varkenshaasje hebt dichtgeschroeid af met een scheut sherry. Voeg de rest van de marinade toe, samen met de ketchup en de bouillon. Roer goed onder elkaar en laat het sausje tot de helft inkoken. Zet het vuur daarna uit. Je kan de saus voor je gaat serveren eventueel nog even terug opwarmen.

6. Roer alle ingrediënten voor de sojamayonaise onder elkaar

7. Smelt de kokosolie in een grote pan wanneer het varkenshaasje nog zo’n 10 minuten in de oven moet staan. Laat de olie gloeiend heet worden. Dep ondertussen de zoete aardappelfrietjes goed droog met een keukenhanddoek. Frituur ze gedurende 5-8 minuten in de hete kokosolie (afhankelijk van de dikte, check eerst of ze gaar zijn) en laat ze daarna uitlekken op keukenpapier. Door die laatste stap worden ze een beetje krokant (al is dat natuurlijk nooit hetzelfde als bij een gewone friet).

8. Haal het varkenshaasje uit de oven en snijd het in plaken. Serveer die samen met de (terug opgewarmde) saus, de zoete aardappelfrietjes, sojamayonaise en de groentjes van je keuze. Bestrooi de frietjes met een beetje zout.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri