Doorgaan naar hoofdcontent

Quinoasalade met makreel en dadels

Op Culy.nl zag ik een hapje voorbijkomen met makreel en dadels, een combinatie die me meteen intrigeerde omdat ze zo vreemd was. Op enkele dagen tijd had m’n hoofd dat hapje omgezet in een hele maaltijdsalade die in het echt even lekker bleek te smaken als ik me had voorgesteld. Delen, die handel, dus!

Net als de Oosterse bulgursalade is ook dit gerecht het lekkerst op kamertemperatuur. Begin dus enkele uren op voorhand aan de eerste twee stappen, zodat alles tijd heeft om af te koelen.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 125 g quinoa
  • 3 dl kruiden- of groentebouillon, vb. 3 dl water met 1 bouillonblokje
  • 1 kleine rode ui
  • ½ komkommer
  • Handvol Romeinse of ijsbergsla
  • 2 gerookte makreelfilets
  • 1 el kappertjes
  • Enkele dadels 
Komkommermarinade
  • 1 dl water
  • 0,5 dl witte wijnazijn
  • ½ el honing
  • Chilivlokken (of rode chilipeper, als je echt van pittig houdt)
Dilledressing
  • 1 el mayonaise
  • 2 el Griekse yoghurt
  • 2 el dille, vers of diepvries
Wat moet je doen?

1. Doe alle ingrediënten voor de komkommermarinade in een potje, breng aan de kook en laat voor de helft inkoken. Snijd ondertussen de halve komkommer in blokjes en snipper de rode ui. Doe beide in een kommetje en overgiet met de ingekookte marinade. Laat het geheel minstens een uur intrekken en afkoelen.

2. Doe de quinoa in een potje, overgiet met de bouillon, zet een deksel op de pot en laat de quinoa op een zacht vuurtje gaarkoken. Wanneer alle bouillon is opgenomen, is de quinoa klaar. Stort de gare quinoa uit in een kom of schaal en laat afkoelen.

3. Giet de komkommer en uitjes af en doe ze bij de afgekoelde quinoa. Snijd de dadels in stukjes, snipper de sla, trek de makreelfilets in stukken, en voeg ook die toe, samen met de kappertjes. Roer de salade om. (Door de bouillon, de makreel en de chilivlokken vond ik het niet nodig om de salade nog te kruiden met peper & zout.)

4. Meng alle ingrediënten voor de dilledressing en werk de salade ermee af.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri