Doorgaan naar hoofdcontent

Lasagne Parmigiana

Als je Merlot en mij vraagt naar ons favoriete veggie gerecht, dan antwoord ik meteen Parmigiana di Melanzaneen Merlot ‘dat één met die aubergines’. We bedoelen allebei hetzelfde. Ik heb ondertussen al 347 verschillende dingen gemaakt sinds het patatjestijdperk bij de mama zo’n anderhalf jaar geleden officieel eindigde, en van al die dingen is mijn Parmigiana het gerechtje dat tot nu toe al het vaakst is teruggekomen. Ik zou dit gerust elke week kunnen eten, maar dan zien jullie dat in de weekmenu’s op mijn blog en dan zou ik mij, om een of andere reden die zelfs ik niet helemaal begrijp, schamen.

Zelfs als je ‘veggie’ weglaat, en gewoon vraagt naar onze favoriete gerechten, dan haalt de Parmigiana bij mij met gemak de top 5 en bij Merlot ook zeker de top 10. Maar omdat ik ook echte carnivoren wil laten meegenieten, maakte ik eens een versie met vlees. Als je kiest voor veggie (wat ik nog steeds aanraad), moet je dit recept volgen. Kies je voor vlees, doe het dan zo.

Lasagne Parmigiana
(De foto toont een portie voor 8, niet voor 2.)

Wat heb je nodig voor 2 personen?
  • Gedroogde lasagnevellen
  • 200-300 g gehakt (vb. varkens-kalfs)
  • 1 rode ui
  • 1 teentje knoflook
  • 1 aubergine
  • 1 tomaat
  • 350 g tomatenpassata
  • Ketchup
  • 1 bolletje mozzarella
  • 1 bolletje buffelmozzarella
  • Grana Padano
  • Verse basilicum
  • Kaneelpoeder
  • Peper & zout
  • Olijfolie
Wat moet je doen?

1. Zet een grillpan op het vuur. Die moet immers zo heet mogelijk worden.

2. Snipper ondertussen de rode ui en de knoflook fijn. Stoof beide aan in olijfolie in een antikleefpot waarvan je een deksel hebt. Wanneer de ui glazig is, mag het gehakt erbij. En wanneer het rul is gebakken, mag de tomatenpassata erbij. Kruid met peper, zout en een snuifje kaneelpoeder. Voeg wat ketchup toe voor een subtiele zoete toets. Roer, zet het deksel op de pot en laat de saus nog 15 minuutjes pruttelen.

3. Was de aubergine en snijd ze in schijfjes van een halve tot één centimeter. Wrijf de aubergineplakjes in met een borsteltje(*) en leg ze in de grillpan. Kruid met peper en zout. Draai ze na zo’n 3 minuten om, zodat ze aan beide kanten mooie (en lekkere!) bruine grillstrepen krijgen.

4. Terwijl de aubergines in de pan liggen, kan je de tomaat ontvellen en in schijfjes snijden, het gewone bolletje mozzarella (dus nog niet de buffelmozzarella) in plakjes verdelen en de Grana Padano raspen. Je kan nu ook al de oven laten voorverwarmen tot 180°.

5. Wanneer de saus en de aubergines klaar zijn, mogen beide vuren uit en kan je de saus afwerken met zo veel fijngehakte verse basilicum als je wil, maar hou een beetje apart voor de afwerking.

6. Neem er een mooie ovenschotel bij met een gepaste grootte voor twee personen en bouw de lasagne Parmigiana op: een beetje saus – lasagnevellen – aubergineschijfjes – saus – lasagnevellen mozzarellaplakjes – aubergineschijfjes – saus – lasagnevellen – verse tomatenschijfjes – peper en zout – saus – vers geraspte Grana Padano

7. De lasagne Parmigiana moet 25 minuten in de oven van 180° en daarna nog eens 5 minuutjes onder de grill. Terwijl je hele huis zich hult in de geur van Italië, kan je de buffelmozzarella in plakjes snijden of scheuren en de overgehouden basilicum in reepjes snijden of in stukjes scheuren.

8. Haal de lasagne Parmigiana uit de oven en werk af met de buffelmozzarella en basilicum.

E poi: mangiamo, carnivori!

(*) Vroeger deed ik gewoon olijfolie in m’n grillpan – en uiteraard zou dat nu ook nog gaan – maar nu heb ik een borsteltje. En een borsteltje is super! Op die manier gebruik je immers automatisch minder olijfolie.

Reacties

  1. Dit ziet er lekker uit en snel gemaakt. Ik zou er ook nog champignons bij doen, maar ik ben ook een champignons-freak.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is het leuke aan receptjes, hé, dat je er iets persoonlijks van kan maken. :-) Laat me weten hoe het was als je het eens met champignons maakt!

      Verwijderen
  2. Dit was héérlijk! Ik moet wel toegeven dat ik het recept een beetje heb aangepast (onbewust - ik ben vaak veel te verstrooid om me strikt aan een recept te houden) maar de basis bleef gelijk. Het was een heuse crowd pleaser. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jeej! Dankje voor de reactie. Nu ben ik wel benieuwd wat je dan precies anders hebt gedaan? :-) PS: Je hebt de mensen toch naar m'n blog verwezen? ;-)

      Verwijderen
  3. Wel, 50/50 tomatenpassata/tomatenblokjes, bijvoorbeeld. En over het algemeen heb ik precies per ongeluk andere verhoudingen gebruikt. En ik heb de lagen anders gemaakt (en er uiteindelijk meer aubergine en mozzarella in gedaan). En ik heb er ook geen ketchup in gedaan (zelfs als er maar een druppel ketchup in een saus zit, proef ik dat meteen en vind ik dat altijd zo overheersend, vandaar). Maar dus, ik heb me voor 75% aan jouw recept gehouden en dat ga ik zeker nog doen! Ben de rest van jouw blog aan het uitpluizen op zoek naar nog meer succesreceptjes! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri