Doorgaan naar hoofdcontent

Les Petits Pois

Afbeelding
Door
Episode I: The Wedding

In november 2012 stapten Ecarlate en Céladon in het huwelijksbootje de paardenmolen.

In april was er een etentje met Merlot en ik, en Ettie en Mastic bij Ecarlate en Céladon.
Het werd een avond die geen van ons ooit zou vergeten. Maar ik mocht toen niet vertellen waarom.
 We speelden Back Talk. Maar dat mocht ik al wel vertellen.

We aten spaghetti. Dat mocht ik ook vertellen. 
En Ecarlate verklapte ons een geheim. Maar dat mocht ik niet vertellen!

Vorige week was er de Ladies’ Night met Ettie en Ecarlate, waarvoor ik alcoholvrije sangria maakte.

Waarom maakte ik sangria zonder alcohol? 

En waarom vertel ik dit eigenlijk allemaal? 

Niemand een idee?

Neen?

Seriously?

Episode II: The Baby Babies

ECARLATE IS ZWANGER!

Van een tweeling!

It’s all very Star Wars!

Waren het een jongen en een meisje, ik noemde hen Luk en Lea.

 Waren het twee meisjes, ik noemde hen Etje en Utah.

 Waren het twee jongens, ik noemde hen zeker en vast niet Douwe en Egbert.

 Maar ik weet het niet, dus ik noem hen Les Petits Pois!
Labels:

Reacties

  1. Anoniem3 juli 2013 om 16:20

    Jij kan het altijd zo heerlijk inpakken, bijna zo heerlijk als je sangria. Over die sangria gesproken, daar moet -pretty please with a cherry on top?- je het recept eens van geven. Dan kan ik voor de housewarming ervoor zorgen dat onze, tegen dan heel erg zwangere, bff er weer van kan genieten. En stiekem ik ook. ;)

    xx Etje

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. aMuse Rouge3 juli 2013 om 21:11

      Eigenlijk is dat het woord "recept" niet waardig, maar speciaal voor jou zal ik het binnenkort posten. ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Door
Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in
Een reactie posten
Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Door
Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen
1 reactie
Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Door
Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri
2 reacties
Klik om verder te gaan