Doorgaan naar hoofdcontent

Currently {2013/1}

Currently, omdat sommige dingen volgens mij niet zijn bedoeld om te worden vertaald.

(De inspiratie komt van haar.)
  • Reading: ‘Harry Potter en de Steen der Wijzen’. Ik las dat boek voor het eerst in het jaar 2000 en sindsdien heb ik het al zo’n 2000 keer gelezen. Oké, dat is overdreven. Maar toch al zéker meer dan 5 keer, net als alle andere Harry Potter-boeken, in 3 verschillende talen (Nederlands, Engels en Frans). Ik denk dat ik de boeken precies op het goede moment heb leren kennen. Ik was oud genoeg om alles te begrijpen, maar ook nog jong genoeg om echt te geloven in de magie. Ik werd helemaal meegezogen in het verhaal en zat zelf hoopvol (maar helaas tevergeefs) te wachten op mijn eigen brief van Zweinstein. Om één of andere reden krijg ik elk jaar in de kerstperiode opnieuw zin om de boeken te lezen. En dit jaar doe ik dat gewoon!
  • Wearing: Not what I should be. Laat me dat eventjes uitleggen. Alles viel op zijn plaats toen ik toevallig onderstaande afbeelding tegenkwam. Ik wist niet eens dat dit ‘een ding’ was, maar dit heb ik! Zo hard! Ik heb talloze kleedjes. Als in: mijn kasten (meervoud, ja) gaan bijna niet meer dicht. Maar toch, tóch draag ik steeds dezelfde dingen. Dingen die er gewoon mee doorkunnen. Ik heb zoveel ‘wauw’-outfits en ik draag alleen maar ‘meh’-outfits. En de zin in de afbeelding is exàct de reden waarom. Zo’n zonde, want eigenlijk voel ik me véél beter wanneer ik iets aanheb waarin ik me echt mooi voel. En eigenlijk zou je ook gewoon kunnen redeneren dat wanneer je je elke dag mooi maakt, geen enkele dag insignificant is. Maar goed, nu moet ik wel werken aan mijn irrationele angst, want het staat op m’n blog!
Wie heeft dit nog?
  • Watching: onder andere Game of ThronesIk zat helemaal in de serie tijdens seizoen 1, maar aangezien ik niet meedoe aan downloaden, moest ik een tijdje wachten tot seizoen 2 op tv kwam. Tegen die tijd was ik eigenlijk alweer vergeten hoe iedereen heette, wie nu weer familie was van wie, wie vijanden waren en wie vrienden Veel te veel personages! Ik bleef het wel volgen, maar nooit echt van harte. En toen was er de aflevering Blackwater De serie heeft me weer helemaal betoverd! Al zou een index met alle personages en hun relaties tot elkaar wel handig zijn…
  • Looking forward to: Kerstmis! Dat komt door de Harry Potter-boeken, hé… Ik ben belachelijk vroeg in kerststemming dit jaar! Al gelooft een deel van mij ook niet dat het alweer zover is… Mijn pakjes van vorig jaar lijken amper uitgepakt.
  • Making me sad: wat me al meer dan een jaar sip maakt. Mijn Pamplemousse’je moeten missen… Zij was 17 jaar bij mij en plots niet meer. Ik ben het nu stilaan een plaatsje aan het leren geven. Ze heeft een leventje gehad als een prinses, ze leek zelfs op haar 17 nog een speelse pup en ze was omringd door liefde toen ze stierf. Dat zijn de dingen waaraan ik moet denken.
<3 mijn Mousse’je
  • Making me happy: mijn blog! Mijn lief Merlot heeft me zolang moeten pushen om m’n eigen blog te beginnen, ik had zoveel schrik van ‘het internet’ en zag ook gewoon niet in wat ik daaraan zou hebben. Ik schreef enkel voor mezelf. Maar nu ben ik zo blij dat hij er maar over bleef doorgaan. Ik schrijf nog steeds voor mezelf, maar toch is het anders met een blog. Leuker. Op één of andere manier. Ik kan het niet goed uitleggen. Feit is dat er een hele dag naar uitkijk om ’s avonds thuis te komen van m’n werk en een beetje te kunnen bloggen. En dat ik soms overloop van de inspiratie en dat een ‘bruisend’ en leuk gevoel is!
  • Wanting: een horloge met een dubbel lederen bandje. Zoiets als dit.
Want!

Reacties

  1. Oohh ja, ik heb dat ook!! Ik 'spaar' mijn 'goede kleren' voor 'speciale gelegenheden' die er nooit komen. OMG!! :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb de afbeelding ook op m'n Facebookpagina gepost, en daar blijkt ook dat nog veel mensen dit hebben! Eigenlijk moet je gewoon voor je 'vreemde' kantjes uitkomen, en dan blijkt vaak dat je helemaal niet zo raar bent als je wel dacht... :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri